هوارد برمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هوارد برمن
سرپرست کمیته امور خارجه خانه نمایندگان
دوره مسئولیت
۱۱ فوریه ۲۰۰۸ – ۳ ژانویه ۲۰۱۱
پس ازتام لنتوس
پیش ازایلینا روس-لهتینن
عضو
مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
از کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۸۳ – ۳ ژانویه ۲۰۱۳
پس ازجان اچ روسلوت
پیش ازبرد شرمن
حوزه انتخاباتیحوزه ۲۶م (1983–2003)
حوزه ۲۸م (2003–2013)
رهبر اکثریت مجمع کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۲ دسامبر ۱۹۷۴ – ۱ دسامبر ۱۹۸۰
پس ازجک آر. فنتون
پیش ازویلی براون
عضو مجمع کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۸ ژانویه ۱۹۷۳ – ۳۰ نوامبر ۱۹۸۲
پس ازچارلز جی. کونراد
پیش ازگری دیویس
حوزه انتخاباتیحوزه ۵۷م (1973–1974)
حوزه ۴۳م (1974–1982)
اطلاعات شخصی
زاده
هوارد لارنس برمن

۱۵ آوریل ۱۹۴۱ ‏(۸۳ سال)
لس آنجلس، کالیفرنیا، U.S.
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)یانیس برمن
فرزندان۲
تحصیلاتدانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (BA, LLB)

هوارد لارنس برمن (Howard Lawrence Berman) (متولد ۱۵ آوریل ۱۹۴۱)، وکیل و سیاستمدار بازنشستهٔ آمریکایی است که از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۳ نمایندهٔ ایالت کالیفرنیا در مجلس نمایندگان ایالات متحده بود. به عنوان عضو حزب دموکرات، در مجموع ۱۵ دوره از حوزهٔ انتخابیهٔ بیست‌وششم کنگره ایالتی تا زمان حوزه بندی مجدد و حوزهٔ انتخابیهٔ بیست‌وهشتم کنگره - که هردو بخش‌هایی از درهٔ سن فرناندو را در بر می‌گرفت - نمایندگی کرد.

اوایل زندگی، آموزش و حرفهٔ حقوقی[ویرایش]

برمن، پسر النور (موسوم به شاپیرو) و جوزف برمن، از یک والدین یهودی در لس آنجلس متولد شد. پدر بزرگ و مادر بزرگ مادریش، از روسیه به آنجا مهاجرت کرده بودند.[۱][۲][۳] در سال ۱۹۵۹ از مدرسهٔ عالی الکساندر همیلتون فارغ شد و در سال ۱۹۶۲ مدرک BA را در رشته روابط بین‌الملل و در سال ۱۹۶۵ مدرک کارشناسی در رشتهٔ حقوق را در دانشگاه کالیفرنیای لس آنجلس، بدست آورد. بلانچ بتینگتون، آموزگار تعلیمات مدنی وی در دانشکده، برمن را تشویق کرد تا به سیاست و حکومت وارد شود.[۴]

برمن عضو داوطلب (۱۹۶۶–۱۹۶۷) برنامه فقرزدایی یا VISTA در بالتیمور و سانفرانسیسکو بود و با یک شرکت حقوقی حقوقی لس آنجلس بنام لیوی، ون بورگ و هکلر (۱۹۶۷–۷۲)، به عنوان کارشناس روابط کار، همکاری می‌کرد.[۵][۶][۷][۸][۹]

مجلس کالیفرنیا[ویرایش]

انتخابات[ویرایش]

برمن در سال ۱۹۷۲ از حوزهٔ هالیوود هیلز، با کنار زدن رئیس علی موقت جمهوری‌خواه، در انتخابات مجلس برنده شد. برادر وی، مایکل، مدیر کمپین انتخاباتی کرسی مجلس سال ۱۹۶۸ هنری واکسمن، دوباره یک عملیات پستی هدفمند را راه‌اندازی کرد.

دورهٔ تصدی[ویرایش]

در سال ۱۹۷۴، برمن و واکسمن هردو با شورش ناموفق ویلی براون علیه لئو تی. مک‌کارتی، رئیس مجلس ایالتی کالیفرنیا مخالفت کردند که لئو تی. مک‌کارتی در ازای وفاداری برمن، وی را جوان‌ترین رهبر اکثریت در تاریخ مجلس تعیین نمود. زمانی‌که برمن می‌خواست جانشین مک‌کارتی شود، از طرف مک‌کارتی برکنار شد. با این وجود، مک‌کارتی مقام ریاست مجلس را حفظ کرده نتوانست، برمن هم برنده نشد و براون رئیس مجلس شد. سایر اعضای مجلس، او را یک سیاست‌مدار سرسخت می‌پنداشتند. برمن‌ها در زمینه‌سازی شکست در انتخابات مقدماتی برای حد اقل یک همکار (جک آر.فنتون) که با پیشنهاد او مخالفت کرده بود، کمک کرد.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

انتصاب‌ها در کمیته[ویرایش]

برمن به عنوان رئیس کمیتهٔ پارلمانی دموکرات‌های و کمیتهٔ مدیریت تحقیقات سیاست مجلس خدمت کرد.[۱۱]

مجلس نمایندگان ایالات متحده[ویرایش]

انتخابات‌ها[ویرایش]

انتخابات سال ۱۹۸۲[ویرایش]

پس از این‌که حوزه‌بندی مجدد، حوزه بیست و ششم را دموکراتیک‌تر ساخت، جان هاربن روزولت، عضو کنگره از حزب جمهوری‌خواه، در سال ۱۹۸۲ تصمیم گرفت در حوزه سی‌ام کنگره کالیفرنیا کاندید شود. برمن انتخابات مقدماتی حزب دموکرات برای کرسی خالی را با ۸۳٪ آرا و انتخابات عمومی را با ۶۰٪ آراء برنده شد.[۱۵][۱۶]

انتخابات ۱۹۸۴ الی ۲۰۱۰[ویرایش]

برمن از سال ۱۹۸۴ الی ۲۰۱۰، ۱۴ دوره در مجلس انتخاب شد و هیچگاه آرای وی کمتر از ۶۱٪ نبود.[۱۷]

سرشماری سال ۲۰۰۰ یک کرسی جدید و در کل ۵۳ کرسی به کالیفرنیا اختصاص داد. برمن «رئیس هیئت» در ارتباط به حوزه‌بندی مجدد، با تام دویس و دیوید دریر، اعضای حزب جمهوری‌خواه در مورد حفظ ۳۴ کرسی قطعی برای دموکرات‌ها، اضافه نمودن یک حوزهٔ انتخاباتی جدید برای جمهوری‌خواه و ابقای نزده نماینده حزب جمهوری‌خواه، توافق نمود. تعداد زیادی از اعضای حزب دموکرات کالیفرنیا در مجلس نمایندگان و مجلس سنای ایالتی کالیفرنیا، مایکل برمن بردار هووارد برمن را در بدل ۲۰٬۰۰۰ دلار فیس در هر حوزهٔ، مشاور حوزه‌بندی مجدد استخدام نمودند.[۱۸] پس از رونمائی طرح اوت ۲۰۰۱، برد شرمن، عضو کنگره، عضو حزب دموکرات ایالت کالیفرنیا، با بیان این‌که «هووارد برمن از عقب بر من خنجز زد»،[۱۹] شکایت کرد که این طرح امنیت کرسی وی را با تعداد زیادی از رای‌دهندگان اسپانیایی تضعیف می‌کند. برمن به ترسیم مجدد مرز بین نواحی موافقت کرد و ۵۶٪ جمعیت لاتین را خود و ۳۷٪ آن را به شرمن اختصاص داد. طرح حوزه‌بندی مجدد از یک چالش دادگاه که از جانب سازمان صندوق آموزشی و دفاع حقوقی آمریکایی مکزیکی (MALDEF) ارائه شده بود نجات پیدا کرد، این سازمان ادعا می‌کرد که حوزه‌بندی مجدد سبب کمرنگ شدن نمایندگی اسپانیایی‌ها شده‌است. تعداد اعضای جمهوری‌خواه در مجلس افول کرد؛ آن‌ها صرف ۱۹ عضو در هیئت نمایندگی کنگره یازدهم داشتند.

برمن از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۰۶، مبلغ ۱۹۵٬۰۰۰ دلار از بودجهٔ کمپین را به شرکت مشورت‌دهی برادرش مایکل برمن، بنام برمن و دآگوستن، پرداخت نمود.[۲۰] در کمپین انتخاباتی سال ۲۰۰۲، مبلغ ۷۵٬۰۰۰ دلار هزینه مشورت‌دهی سیاسی به شرکت برمن و دآگوستن پرداخت شد. در سال ۲۰۰۵، مبلغ ۵۰٬۰۰۰ دلار فیس مشاوره به این شرکت پرداخت شد و مبلغ ۸۰٬۵۰۰ دلار اضافی فیس مدیریت کمپین و مشورت‌دهی برای خود برمن پرداخت شد. در سال ۲۰۰۶ مبلغ ۷۰٬۰۰۰ دلار فیس مشاوره پرداخت شد.[۲۱]

۲۰۱۲[ویرایش]

برمن متعاقب حوزه‌بند مجدد، تصمیم گرفت کاندید کرسی حوزهٔ انتخابیهٔ سی‌ام کنگره کالیفرنیا که اخیراً دوباره ترسیم شده بود، شود که در این رقابت با همکار دموکراتش، برد شرمن، مواجه شد. شرمن در این رقابت پیش بود، زیرا قبلاً نمایندهٔ نیمی از حوزهٔ انتخابیه بود.[۲۲] در حدود ۶۰٪ رای‌دهندگان حوزهٔ انتخابیهٔ سی‌ام جدید، در حوزهٔ انتخابیه قبلی شرمن اقامت داشتند در حالی‌که صرف ۲۰٪ رای‌دهندگان در حوزهٔ انتخابیه مربوط به برمن زندگی می‌کردند.[۲۳][۲۴]

این رقابت که در قرار گرفتن دو کاندید خیلی مشابه یک حزب در مقابل همدیگر در انتخابات عمومی بی‌سابقه بود، «رقابت خیلی شدید» نامیده شد.[۲۵] برمن حمایت در حدود دو سوم نمایندگان دموکرات کنگره کالیفرنیا را دریافت نمود. حامیان شرمن عبارت بودند از نائب فرماندار وقت گوین نیوسام از کالیفرنیا، جان چیانگ کنترل کنندهٔ وقت ایالت از کالیفرنیا، بل کلینتون رئیس‌جمهور سابق و جان کانیرز عضو کنگره از میشیگان.[۲۶]

شرمن در ۵ ژوئن سال ۲۰۱۲ در انتخابات مقدماتی آزاد هفت کاندید با اخذ ۴۲٪ آرا، در جایگاه نخست قرار گرفت. برمن با کسب ۲۶٪ آرا در جایگاه دوم ایستاد.[۲۷] سیستم دو کاندید ممتاز مقدماتی ایالت که در سال ۲۰۱۰ اجرا شد، به دو کاندید از یک حزب اجازه می‌دهد تا در انتخابات عمومی رو در رو با هم به رقابت بپردازند.[۲۸] برمن به‌عنوان دموکرات بیشتر محافظه‌کار کاندید شد و امیدوار بود که رای دموکرات را تقسیم نماید و بر آرای مستقل و محافظه کار تسلط پیدا نماید. با این‌حال، در انتخابات عمومی، شرمن با کسب ۶۰٫۳٪ آرا در برابر ۳۹٫۷٪ برمن را شکست داد.[۲۹][۳۰]

سمت‌های سیاسی[ویرایش]

برمن، «یکی از خلاق‌ترین اعضای مجلس و یکی از روشن فکرترین مجریان در سیاست آمریکا»، توصیف شده‌است. وی در مسائل مختلفی یک قانون‌گذار فعال بود است اما همچنین به‌عنوان کسی توصیف شده‌است که «شخصی که مورد زیاد توجه عمومی قرا نگرفته».[۳۱]

برمن حامی قانون دعاوی دروغین سال۱۹۸۶ در مجلس بود، این قانون دادرسی مدنی توسط مخبرین را مجاز شمرد. این کار منجر به حصول بیش از ۱ میلیارد دلار برای دولت ایالات متحده شد.

برمن طرفدار حفاظت از مشاغل صنعت فیلم آمریکایی در برابر بیرون سپاری یا منبع یابی از خارج شرکت («تولید فراری»)، بود. او همچنین به اصلاح قانون اساسی به‌منظور الزامی سازی بودجه متوازن، ممنوعیت بی حرمتی به پرچم آمریکا، قانون دفاع از ازدواج و محدودیت‌های سقط جنین، رای منفی داد.

با این وجود، برمن با جناح راست بر یک تعداد مسائل، بویژه سیاست خارجی و بازرگانی، هم‌نظر است. برمن به تهاجم نظامی به عراق در سال ۱۹۹۱ و سال ۲۰۰۳ و به همین‌گونه به قانون اصلاحات فیسا یا قانون نظارت اطلاعات خارجی FISA رای مثبت داد، مواضعی که جایگاه وی را در میان بسیاری از لیبرال‌های حوزهٔ انتخابیه‌اش صدمه زد.[۳۲][۳۳][۳۴] در حالی‌که در کل از تجارت آزاد - به‌طور مثال، به قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) و قراردادهای مختلف با کشورهای مشخص رای مثبت داد - حمایت می‌کرد، به قرارداد تجارت آزاد آمریکای مرکزی (CAFTA)، رای منفی داد. وی مخالف لغو حمایت ایالات متحده از سازمان تجارت جهانی است. در همان سال، به توقف تدریجی برنامه‌های یارانهٔ کشاورزی که به‌عنوان بخشی از نیو دیل (برنامهٔ اقتصادی و اجتماعی) توسط دولت رئیس‌جمهور فرانکلین دلانو روزولت به اجراء درآمده بود، رای داد.

برمن در کنگره رهبری تحقیقات در مورد رفتار اعضای مجلس در رسوایی صفحه مارک فولی را به‌عهده داشت.[۳۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ National Jewish Democratic Council, "Jewish Members of Congress" بایگانی‌شده در نوامبر ۵, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. Retrieved September 24, 2010.
  2. ↑ Zach Silberman (June 25, 2012). "Calif. Rep. Howard Berman raps coalition behind anti-Israel billboards". JTA.
  3. ↑ "Howard Lawrence Berman profile". Freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com. Retrieved September 10, 2012.
  4. ↑ Reich, Kenneth (March 3, 2001). "Obituaries – Blanche Bettington; Inspired Generations in L.A. Schools". The Los Angeles Times. Archived from the original on July 1, 2012. Retrieved December 4, 2010.
  5. ↑ Barone, Michael; Grant Ujifusa (1997). The Almanac of American Politics (1998 ed.). Washington, D.C.: National Journal, Inc. pp. 206–08. ISBN 0-89234-081-9.
  6. ↑ Barone, Michael; Richard E. Cohen (2007). The Almanac of American Politics (2008 ed.). Washington, D.C.: National Journal, Inc. pp. 233–37. ISBN 978-0-89234-117-7.
  7. ↑ "Howard L Berman", Carroll's Federal Directory, Carroll Publishing, 2008. Reproduced in Biography Resource Center. Farmington Hills, Mich. : Gale, 2008. http://galenet.galegroup.com/servlet/BioRC Document Number: K2415002198. Fee, via Fairfax County Public Library.
  8. ↑ Barone, Michael; Grant Ujifusa; Douglas Matthews (2003). The Almanac of American Politics (2004 ed.). Washington, D.C.: National Journal, Inc. pp. 236–39. ISBN 0-89234-106-8.
  9. ↑ "Howard Lawrence Berman." Marquis Who's Who TM. Marquis Who's Who, 2008. Reproduced in Biography Resource Center. Farmington Hills, Mich.: Gale, 2008. http://galenet.galegroup.com/servlet/BioRC Document Number: K2017593147. Fee.
  10. ↑ Barone, Michael; Grant Ujifusa (1997). The Almanac of American Politics (1998 ed.). Washington, D.C.: National Journal, Inc. pp. 206–208. ISBN 0-89234-081-9.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Howard L Berman." Carroll's Federal Directory. Carroll Publishing, 2008. Reproduced in Biography Resource Center. Farmington Hills, Mich.: Gale, 2008. http://galenet.galegroup.com/servlet/BioRC Document Number: K2415002198. Fee.
  12. ↑ Meyerson, Harold (December 4, 1994). "The Liberal Lion in Winter. The Democrats' Legislative Genius, Los Angeles Congressman Henry A. Waxman is Back on Defense". Los Angeles Times Magazine. Archived from the original on July 31, 2008. Retrieved September 20, 2008.
  13. ↑ Vassar, Alex; Shane Meyers. "11-07-1992 Election". Join California. One Voter Project. Retrieved September 19, 2008.
  14. ↑ Isoardi, Steven L. (1994, 1995). "Oral History Interview with Tom Bane" (PDF). State Government Oral History Program. California State Archives. Archived from the original (PDF) on June 11, 2007. Retrieved September 18, 2008. On top of that, Michael Berman was after votes. He figured if he'd knock off Jack Fenton, another vote for Howard. … He did it to Jack Fenton, he'd do it to them. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
  15. ↑ "CA District 26 – D Primary Race – Jun 08, 1982". Our Campaigns. Retrieved September 10, 2012.
  16. ↑ "CA District 26 Race – Nov 02, 1982". Our Campaigns. Retrieved September 10, 2012.
  17. ↑ "Candidate – Howard L. Berman". Our Campaigns. Retrieved September 10, 2012.
  18. ↑ "Editorial: Prop. 27 would strangle redistricting reform in the cradle". Orange County Register. September 3, 2010.
  19. ↑ Finnegan, Michael (September 8, 2001). "Neighboring L.A. Democrats Trade Barbs Over Redistricting". Los Angeles Times.
  20. ↑ "Related recipients". USA Today. June 18, 2007.
  21. ↑ "Family Affair" (PDF). Citizens for Ethics. June 19, 2007. Archived from the original (PDF) on March 25, 2009.
  22. ↑ Alice Walton (June 4, 2012). "Berman vs. Sherman: 2 longtime Democratic leaders face off in the the Valley". Scpr.org. Retrieved February 27, 2017.
  23. ↑ "Lines Redrawn, Longtime Allies Fight for a Seat". The New York Times.
  24. ↑ "Clone Wars". The Atlantic.
  25. ↑ "California Open Primary Leads to Democratic Slugfest". IVN. Retrieved July 23, 2012.
  26. ↑ "Berman Beats Sherman in Endorsement Race - News". Forward.com. November 21, 2011. Retrieved February 27, 2017.
  27. ↑ "Rep. Sherman Tops Rep. Berman in Calif. Dem Primary". ABC News.
  28. ↑ "Voting in the Primary Election". CAVotes.org (به انگلیسی). 2016-04-01. Archived from the original on 13 September 2019. Retrieved 2019-07-26.
  29. ↑ "CA - District 30 Race - Nov 06, 2012". Our Campaigns. Retrieved February 27, 2017.
  30. ↑ Michelle Quinn (November 7, 2012). "Brad Sherman defeats Howard Berman after bitter fight". Politico. Retrieved November 7, 2012.
  31. ↑ "Rep. Howard Berman (D)". The National Journal Almanac. Retrieved June 21, 2012.
  32. ↑ Barone, Michael; Richard E. Cohen (c. 2007). The Almanac of American Politics (2008 ed.). Washington, D.C.: National Journal, Inc. pp. 233–237. ISBN 978-0-89234-117-7.
  33. ↑ "Final Vote Results for Roll Call 145: Agree to the Senate Amendment with an Amendment". U.S. House of Representatives. Retrieved September 18, 2008. To amend the Foreign Intelligence Surveillance Act of 1978 to establish a procedure for authorizing certain acquisitions of foreign intelligence, and for other purpoes (sic)
  34. ↑ Sutton, Linda (May 17, 2007). "Peace Activists Target Cong. Howard Berman". Truth Now Sunday. Los Angeles Independent Media Center. Retrieved September 20, 2008. About 40 peace activists from multiple groups in the San Fernando Valley gathered in front of Congressman Howard Berman's home in Valley Village on Sat, May 26, 2007. Berman did NOT VOTE on the supplemental Iraq appropriations bill HR2206 that funds the war without timelines for withdrawal. Groups represented included Neighborhood Peace and Justice, Progressive Democrats of America, Progressive Caucus CDP, So. Cal. Grassroots, Valley Democrats United.
  35. ↑ "No House Members Broke Rules in Ex-Rep. Foley's Congressional Page Scandal". Fox News. October 21, 2011. Archived from the original on February 9, 2011. Retrieved August 20, 2011.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=هوارد_برمن&oldid=39260265»