هشت تهران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هشت تهران
بنیان‌گذاری۱۹۸۷ (از ۱۹۷۹ توسعه داده شد)
انحلال و برچینش۱۹۸۹
ادغام درحزب وحدت
ستادتهران، جمهوری اسلامی ایران [نیازمند منبع]
مرام سیاسیبنیادگرایی اسلامی
ضدکمونیسم
طیف سیاسیجناح راست
دیناسلام شیعه

هشتِ تهران[۱] یک اتحادیه سیاسی در طول جنگ شوروی و افغانستان بود که از مجاهدین شیعه افغانستانی ، عمدتاً از گروه قومی هزاره شده بود. آن‌ها توسط ایران حمایت می‌شدند و از این رو این اتحادیه هشتِ تهران نامگذاری شد.

جناح‌های هشت تهران عمدتاً در منطقه هزاره‌جات در مرکز افغانستان فعال بودند و علیه دولت حزب دموکراتیک خلق و نیروهای حامی شوروی می‌جنگیدند. پس از مجاهدین اصلی افغانستان که یک اتحاد سنی بود (و «هفت پیشاور» نیز نامیده می‌شود)، این جناح‌ها دومین نیروی مقاومت در جنگ را تشکیل می‌دادند.

هشت تهران پس از سال‌ها مبارزه بین جناحی در هزاره‌جات در دسامبر ۱۹۸۷ با مشارکت مستقیم دولت ایران تشکیل شد. در سال ۱۹۸۹، به استثنای حزب‌الله افغانستان در یک حزب به نام حزب وحدت متحد شد.

هشت جناح[ویرایش]

سازمان‌های افغانی زیر هشت تهران را تشکیل دادند که مقر فرماندهی همگی آنها در ایران بود:[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Ruttig, T. Islamists, Leftists – and a Void in the Center. Afghanistan's Political Parties and where they come from (1902–2006). [۱]
  2. "DOSSIERS OF POLITICAL PARTIES INTENT ON EXPORTING AN ISLAMIC REVOLUTION". Wilson Center. 1999. Retrieved 18 May 2022.