هانس هاینریش گیورگ کوکناشتت
هانس هاینریش گیورگ کوکناشتت | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵ اوت ۱۸۷۶ لایپزیگ، امپراتوری آلمان |
درگذشت | ۹ نوامبر ۱۹۱۸ (۴۲ سال) هاربورگ، امپراتوری آلمان |
ملیت | آلمانی |
هانس هاینریش گیورگ کوکناشتت (آلمانی: Hans Heinrich Georg Queckenstedt؛ ۱۵ اوت ۱۸۷۶ – ۹ نوامبر ۱۹۱۸) یک عصبشناس، و متخصص مغز و اعصاب اهل امپراتوری آلمان بود.
او نخستین کسی بود که مانور کوکناشتت را توصیف نمود.
کوکناشتت دانشآموختهٔ رشته پزشکی در دانشگاه لایپزیگ و از شاگردان امیل کریپلین بود. او دینامیک مایع مغزی-نخاعی را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد که فشار مایع مغزی-نخاعی با تنفس تغییر میکند. این موضوع باعث آزمایشهایی با استفاده از مانور والسالوا و فشار ورید ژوگولار شد و به ابداع مانور کوکناشتت انجامید.[۱]
طی دوران جنگ جهانی اول، او رئیس بخش خدمات پزشکی ارتش در هاربورگ بود. وی دو روز پیش از «روز آتشبس» از اسب به روی زمین پرت شد و با یک کامیون عبوری تصادف نموده و فوت کرد.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ Queckenstedt HHG. Zur Diagnose der Rückenmarkskompression. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde, 1916;55: 325–333.
- ↑ Pearce, JMS (June 2006). "Queckenstedt's manoeuvre". J Neurol Neurosurg Psychiatry. 77 (6): 728. doi:10.1136/jnnp.2005.083618. PMC 2077443. PMID 16705195.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Hans Heinrich Georg Queckenstedt». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۹.