نیم‌سیاره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقیاس اندازهٔ بین ماه، قمر نپتون تریتون (احتمالی) و چندین اجرام کوچکتر، شامل نیم‌سیاره‌ها

نیم‌سیاره (انگلیسی: Mesoplanet) به اجرام آسمانی با اندازه‌های کوچک‌تر از عطارد، اما بزرگ‌تر از سرس گفته می‌شود. واژهٔ «mesoplanets» که به معنای همان نیم‌سیاره است را آیزاک آسیموف استاد و نویسندهٔ بزرگ مجموعه کتاب‌های علمی–تخیلی ابداع کرد؛ با این پیش‌فرض که اندازهٔ سیاره در رابطه با شعاع استوایی جرم آسمانی تعریف شود، نیم سیاره باید تقریباً ۵۰۰ کیلومتر تا ۲۵۰۰ کیلومتر شعاع داشته باشد.

تاریخچه[ویرایش]

این واژه در جستاری به نام "?What's in a Name" (در یک نام چه هست؟) که نخستین بار در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ در (لس آنجلس تایمز)[۱] منتشر شد و در سال ۱۹۹۰ دوباره تجدید چاپ شد، ابداع شد.[۲] این عبارت بعدها در مقاله او "The Incredible Shrinking Planet" (سیارهٔ باور نکردنی در حال کوچک شدن) در مجله فانتزی و علمی تخیلی منتشر شد[۳] و سپس در گلچین «نسبیت اشتباه» (۱۹۸۸) نیز بازتاب یافت.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Jenkins, John H. "Frontiers: New Discoveries About Man and His Planet, Outer Space, and the Universe". Asimov Reviews. Retrieved 29 July 2015.
  2. Asimov, Isaac (March 29, 1990). Frontiers: New Discoveries About Man and His Planet, Outer Space, and the Universe. Dutton Adult. ISBN 0-525-24662-2.
  3. Asimov, Isaac (March 1987). "The Incredible Shrinking Planet". The Magazine of Fantasy and Science Fiction. pp. 118–128.
  4. Asimov, Isaac (1988). The Relativity of Wrong. p. 121.