نوئمی مرلان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نوئمی مرلان
نوئمی مرلان در سال ۲۰۱۷
نام هنگام تولدNoémie Merlant
زادهٔ۶ آذر ۱۳۶۷
۲۷ نوامبر ۱۹۸۸ ‏(۳۵ سال)
پاریس
ملیت فرانسه
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۸-حال

نوئمی مرلان (به فرانسوی: Noémie Merlant) (زاده ۶ آذر ۱۳۶۷ در پاریس) بازیگر فرانسوی که با بازی در یتیم یک دست اثر ژک ریچارد خود را مطرح کرد.

زندگی‌نامه[ویرایش]

نوئمی مرلان در پاریس زاده شد اما همه نوجوانی‌اش را در روزه شهری در لوآر-آتلانتیک گذراند.[۱] از کودکی به تمرین آواز پرداخت. سپس از ۶ تا ۱۰ سالگی رقص مدرن و پس از آن رقص کلاسیک را فرا گرفت و در این رشته فارغ‌التحصیل شد. در سال ۲۰۰۶ به پاریس رفت و در صنعت مد به عنوان مانکن شروع به فعالیت کرد. او شانس همکاری با طراحان بزرگی در پاریس، نیویورک، میلان، توکیو و هامبورگ را داشت[۲] در این سفرها تلاش کرد که دانشش را در زبان انگلیسی افزایش دهد. پس از آن با شرکت در آزمون ورودی کور فلوران موفق شد به این مدرسه راه یابد و از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ در رشته بازیگری تحصیل کند.

زندگی نوئمی از سال ۲۰۰۸ و با بازی در فیلم مرگ عشق وارد مرحله جدیدی شد.[۳]. پس از آن در اجازه نیمه شب اثر دلفی گلز نقش ماتیلد را بازی کرد. او به جز بازی در چند فیلم کوتاه، در ویدیو کلیپ زیبای می اثر استانیسلاس رنو بازی کرد.

ژک ریچارد در سال ۲۰۰۹ او را کشف کرد و نقش اصلی فیلم یتیم یک دست را به او داد [۴][۵][۶][۷][۸].

در سال ۲۰۱۱ برای اولین بار وارد تلویزیون شد و در دو سریال پلیسی نقش آفرید؛ کمیسر لسکو و تحقیقات محرمانه. به جز این او در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ در تئاتر هم فعال بود[۹]

هیئت انتخاب جشنواره سزار در ۱۹نوامبر ۲۰۱۲ لیستی سی دو نفره از بازیگران جوان آینده‌دار منتشر کرد که برای رقابت در جشنواره سزار ۲۰۱۳ معرفی شدند[۱۰] نوئمی نیز برای بازی در فیلم یتیم یک دست انتخاب شد. جشن جایزه سزار روز ۱۴ ژانویه از سالن جواهرات شومه در میدان وندوم آغاز شد و در ادامه به هتل موریس رفت.[۱۱]. ماری-کریستین موروسی می‌نویسد:«او خیلی زیبا بود، لوران لافیت نیز با او همراه شد و می‌درخشید»[۱۲]. در همین لحظه کلیپی از دومنیک ایسرمن پخش می‌شد[۱۳] که تصاویری از بازیگران جوان آینده دار را نشان می‌داد. فیلم یتیم یک دست در چهارصد سالن سینما پخش شد.[۱۲].

سال ۲۰۱۳ سال پرباری برای نوئمی بود و او سینما و تلویزیون فعال بود. او در چندین اثر نقش‌آفرینی کرد: بهشت اثر مکس ماکوسکی، فردا که می‌خوانم، نیکولا کاسترو، خامه روی خامه اثر کیم شاپرون، پشت به دیوار اثر دیده دلاتر و پییر-یو توزو، وارثان، مری کستل[۱۴]. که آخرین فیلم یکی از مهمترین فیلم‌های سینمای فرانسه بود و در جدول فروش فیلم جایگاه ششم را با ۱۲۷۳۵۲ نفر بیننده در هفته اول اکران از آن خود کرد [۱۵]. او همچینین برای حضور در فیلم کوتاهی زیر عنوان «نکات قابل توجه زندگی یک بازیگر» انتخاب شد تا به همراه ۲۰ بازیگر دیگر از زندگی‌اش بگوید و در بخش ستارگان جشنواره کن پخش شود[۱۶][۱۷]. و در نهایت برای بازی در بخشی از کلیپ گروه بی‌بی برونس انتخاب شد که در آلبوم نامه طولانی منتشر شد.

تحصیلات[ویرایش]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

سینما[ویرایش]

Year Title Role Notes
۲۰۰۸ مرگ به خاطر عشق Uncredited
۲۰۱۱ La Permission de minuit Mathilde
۲۰۱۱ L'Orpheline avec en plus un bras en moins Éléonore
۲۰۱۴ La Crème de la crème The redhead
Des lendemains qui chantent Sveltana
Once in a Lifetime Mélanie
۲۰۱۵ لحظه‌ای جنون Linda
Newcomer Anja
۲۰۱۶ Dieumerci! Audrey
The Brother Claire
Twisting Fate Claire
Heaven Will Wait Sonia Bouzaria Nominated—César Award for Most Promising Actress

Nominated—Lumières Award for Most Promising Actress

۲۰۱۷ غوطه‌ور The young artist
۲۰۱۸ بازگشت قهرمان Pauline
All About Mothers Coco
Paper Flags Charlie
۲۰۱۹ شگرفه‌ها Marie de Régnier
پرتره بانویی در آتش ماریان Lumières Award for Best ActressNominated - César Award for Best Actress
République Nora Interactive film
۲۰۲۰ Jumbo Jeanne
یک مرد خوب Benjamin
۲۰۲۱ Mi iubita, mon amour Jeanne Also director and writer
Paris, 13th District Nora Ligier
۲۰۲۲ One Year, One Night Céline Nominated – Gaudí Award for Best Actress
The Innocent Clemence César Award for Best Supporting Actress
تار Francesca
Baby Ruby Jo

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  2. Source : "Noémie Merlant". Myspace. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameters: |urltrad=، |subscription= و |coauthors= (help).
  3. Boaz Yakin est un écrivain et réalisateur américain, né le 20 juin 1965, à New York.
  4. Le film L'Orpheline avec en plus un bras en moins de Jacques Richard, est sorti dans les salles de cinéma, le 11 janvier 2012.
  5. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  6. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  7. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  8. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  9. Les Lésions dangereuses : Comédie satirique contemporaine des Liaisons dangereuses de Pierre Choderlos de Laclos.
  10. مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  11. Soirée des révélations aux César 2013 sur le site de people-première : Noémie Merlant et Laurent Lafitte بایگانی‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ مقاله (ویرایش|بحث|تاریخچه|پیوندها|پی‌گیری|سیاهه‌ها)
  13. Voir le site de l'Académie des Arts et Techniques du Cinéma بایگانی‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  14. Voir le site cinéphile d'Internaute.com : « Les Héritiers (La morale de l'histoire) de Marie-Castille Mention-Schaar ».
  15. "Les Héritiers". JP's Box Office. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameters: |urltrad=، |subscription= و |coauthors= (help).
  16. Voir le site Adami, Administration des droits des artistes et musiciens interprètes : Pierre Niney, « Pour le rôle », Talents Cannes 2013 بایگانی‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
  17. Lire l'article de In the mood for cannes, sur les Talents Cannes Adami 2013