پرش به محتوا

نظریه گراف جبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نظریه گراف جبری شاخه‌ای از ریاضیات است که در آن مسائل مربوط به گراف‌ها از روش‌های جبری بررسی می‌شوند. سه شاخهٔ اصلی نظریه گراف جبری شامل استفاده از جبر خطی مربوط به نظریهٔ گراف، استفاده از نظریهٔ گروه، و مطالعه ویژگیهای گراف می‌باشد.

شاخه‌های نظریه گراف جبری[ویرایش]

با استفاده از جبر خطی[ویرایش]

شاخهٔ اول نظریه گراف جبری شامل مطالعه گراف‌ها با استفاده از جبر خطی است که آن را مطالعه طیف ماتریس مجاورت، یا ماتریس لاپلاس از یک گراف (این بخش از نظریه گراف جبری نظریه گراف طیفی نیز نامیده می‌شود) می‌نامند. برای گراف پترسن، برای مثال، طیف ماتریس مجاورت برابر با (۳, ۱, ۱, ۱, ۱, ۱, ۲-, ۲-, ۲-, ۲-) می‌باشد.

با استفاده از نظریه گروه[ویرایش]

شاخهٔ دوم نظریه گراف جبری شامل مطالعه گراف در ارتباط با نظریه گروه، به خصوص گروه آتومورفیزم (automorphism groups) و نظریه گروه هندسی (Geometric group theory) می‌باشد.

بررسی ویژگیهای گراف[ویرایش]

در نهایت، سومین شاخه از گراف جبری مربوط به نظریهٔ ویژگی‌های جبری گراف، به خصوص چند جمله‌ای رنگی یا چند جمله‌ای کروماتیک (Chromatic polynomial)، چند جمله‌ای تآت (Tutte polynomial)و ویژگیهای گره (Knot invariant) می‌باشد. چند جمله‌ای رنگی از یک گراف، شمارش تعداد رنگهای راس‌های مناسب آن است. برای گراف پترسون، این چند جمله‌ای به گونهٔ زیر است:

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی نظریه گراف جبری