میلابی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میلابی یک ابر نیمبواستراتوس.
میلابی در حال ریزش از ابر آلتوکومولوس.

میلابی[۱] آثار قائم یا مایل بارش متصل به سطح زیرین ابر است که به سطح زمین نمی‌رسد.

این اصطلاح اکثراً همراه با ابرهای پرساکومه‌ای و فرازکومه‌ای و فرازپوشنی و باراپوشنی و پوشن‌کومه‌ای و کومه‌ای و کومه‌ای‌بارا می‌آید.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹.