میخک (سرده)
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| گل میخک | |
|---|---|
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| راسته: | میخک‌سانان |
| تیره: | میخکیان |
| سرده: | میخک کارل لینه |
| گونه نماد | |
| میخک قرنفلی | |
گل میخک (نام علمی: Dianthus) این گل در ابتدا توسط گیاه‌شناس یونانی تئوفرستوس (Theopharastus)، دیانتوس (Dianthus) نامیده شد که گل بومی منطقه خاور نزدیک است.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که نام لاتین میخک (دیانتوس) از کلمهٔ تاجگذاری یا تاج خورشید گرفته شده است؛ زیرا این گل، یکی از گل‌هایی بود که در مراسم تاجگذاری پادشاهان یونان استفاده می‌شد. این گل، امروزه بیشتر نشانه عشق، افتخار، برتری و جذابیت می‌باشد. میخک قرمز کم رنگ، نشانگر تحسین و میخک قرمز پر رنگ نشانگر عشق و احساسات بسیار عمیق است.
از گلهای این گیاه در برخی مناطق ایران زیور آلات خوش عطر تهیه میشود
درباره اصالت میخک[ویرایش]
میخک که نام علمی آن (Syzygium aromaticum) است و به میخک صدپر هم معروف است، جوانه‌های گل درخت میخک هستند. میخک دارای عطر و طعم خوبی است و از گذشته به‌عنوان ادویه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. میخک خواص درمانی و دارویی زیادی دارد حتی چوب میخک نیز برای سلامت بدن و درمان بیماری‌ها خواص فوق‌العاده‌ای دارد. میخک طبع گرم و خشگ داشته و این گیاه سرشار از ویتامین C است و خواص ضدباکتریایی و ضد ویروسی دارد.
از خواص دارویی میخک می‌توان به درمان سردرد، بیماری‌های دهان و دندان، تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به کاهش قند خون و موثر بودن در افراد دیابتی، کمک به کاهش وزن و لاغری، محافظت از کبد، کمک به سلامت دستگاه گوارش، استحکام استخوان‌ها، کمک به پاکسازی خون و... اشاره کرد.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dianthus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴آوریل ۲۰۱۲.
- میر حیدری حسین، معارف گیاهی جلد دوم، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲
