معیار رز
معیار رز (به انگلیسی: Rose criterion) یا گاهی مدل رز[۱] (به انگلیسی: Rose model) نام یک مدل علمی است که امروزه در فیزیک پزشکی و پردازش سیگنال کاربردهای مهمی دارد. این مدل در باب ادراک بینایی انسان و تجهیزات بصری می‌باشد، و یک مدل احتمالاتی از میزان کمینهٔ لازم برای آشکارسازی با کنتراست پایین (به انگلیسی: low contrast threshold detection) می‌باشد.
پیشینه[ویرایش]
معیار رز به افتخار پایه‌گذار آن آلبرت رز نامگذاری گردیده که در دههٔ ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ پژوهشهایی در این زمینه در شرکت آر سی ای انجام داد. او به‌دنبال پیدا کردن یک رابطه معقول و فرمال بندی شده بین کنتراست، رزولوشن، و نویز بود.[۲]
آلبرت رز تحقیقات خود را بر اساس پژوهشهایی انجام داد که در جنگ جهانی دوم توسط ریچارد بلکول برای نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا انجام داده بود. بر اساس داده‌های بدست آمده از آزمایش‌های بلکول، رز نشان داد که برای مشخص سازی یک شی به‌طور بصری به میزان قابل اعتمادی، بایستی نسبت سیگنال به نویز یک سیستم از ۵ بالاتر (اغلب بین ۵–۷) باشد.[۳]
فرم ریاضی[ویرایش]
اگر Φ تعداد فوتون‌ها بر واحد سطح، A سطح دریافت کنندهٔ فوتون‌ها، C کنتراست سیگنال، و k نیز نسبت سیگنال به نویز سیستم بصری باشد، آنگاه معیار رز را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:
k2 = C2ΦA
به این رابطه، معادلهٔ رز گویند. آلبرت رز بر پایهٔ آزمایش‌های بلک ول نشان داد که شرط لازمهٔ دیده شدن یک شی کم کنتراست توسط چشم انسان، این است که مقدار k (به‌طور تجربی) بین ۵ تا ۷ باشد.
جستارهای دیگر[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ The Rose model, revisited. J Opt Soc Am A Opt Image Sci Vis. 1999 Mar;16(3):633-46 /10069050 (بر روی پاب مد)
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۱ مارس ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۰۵.
- ↑ Bushberg, J. T. , et al. , The Essential Physics of Medical Imaging, (2e). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2006, p.280.