مانشوک مامتووا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مانشوک مامتووا
نام هنگام تولدМәншүк Жиенғалиқызы Мәметова
زادهٔ۲۳ اکتبر ۱۹۲۲
شهرستان بوکی اردا
درگذشت۱۵ اکتبر ۱۹۴۳ (۲۰ سال)
نفل
ملیتامپراتوری روسیه
پیشهمسلسل‌چی
پیشینه نظامی
وفاداریشوروی
شاخه نظامیپیاده‌نظام
سال‌های خدمت۱۹۴۲–۴۳
نشان‌هاقهرمان اتحاد شوروی

مانشوک مامتووا (قزاقی: Мәншүк Жиенғалиқызы Мәметова؛ ۲۳ اکتبر ۱۹۲۲ – ۱۵ اکتبر ۱۹۴۳) مسلسل‌چی تیپ ۱۰۰ لشکر ۲۱ تفنگداران گارد از سپاه ۳ هجومی در جبهه کالینین در جنگ جهانی دوم بود. او نخستین زن قزاق بود که نشان قهرمان اتحاد شوروی را پس از مرگش در ۱ مارس ۱۹۴۴ به دست آورد.[۱][۲]

زندگی‌نامه[ویرایش]

کودکی و جوانی[ویرایش]

مامتووا در ناحیه اورال که امروز قزاقستان نامیده می‌شود به دنیا آمد و والدینش او را به یکی از آشنایانشان که فرزندی نداشت سپردند. مامتووا در آلماتی بزرگ شد و پدرخوانده‌اش که او را تشویق به تحصیل پزشکی نموده بود قربانی پاکسازی بزرگ گشت. پس از پایان مدرسه مامتووا همراه با کار به عنوان منشی به تحصیل پرستاری پرداخت و برای آموزش بیشتر در دانشگاه ملی پزشکی قزاقستان پذیرفته شد. با آغاز تهاجم آلمان نازی به شوروی مامتووا تقاضای پیوستن به ارتش سرخ را نمود اما از ورود او امتناع شد، پس او به ادامه تحصیلات پزشکی پرداخت و کار با اسلحه را نیز فراگرفت.[۲][۳][۴]

مامتووا در سال ۱۹۳۷ میلادی

خدمت نظامی[ویرایش]

پس از تلاش‌های بسیار مامتووا نهایتاً در سپتامبر ۱۹۴۲ در ارتش سرخ به عنوان کارمند سرفرماندهی پذیرفته شد و سپس علی‌رغم درخواستش برای پیوستن به واحدهای رزمی او را را برای پرستاری به بیمارستان میدانی فرستادند. در آنجا او علاوه بر پرستاری کار با مسلسل ماکسیم را نیز فرا گرفت. پس از آنکه فرمانده یگان از مامتووا آزمون تیراندازی گرفت و او را تأیید کرد به تیپ ۱۰۰ تفنگداران که به تیپ ۱۰۰ تفنگداران قزاق معروف بود (چون ۸۶ درصد اعضا تیپ قزاق بودند) منتقل شد. مامتووا عاشق یک مسلسل‌چی دیگر به نام نورکین خوساینف شد اما هیچ‌وقت این مسئله را با او در میان نگذاشت و تنها با دوستان نزدیک خود در این باره صحبت کرده بود. هر دو این‌ها در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۳ در نفل کشته شدند. مامتووا در طول جنگ هیچگاه از سلاح خود جدا نگشت و احترام هم خدمتی‌های خود را کسب نمود.[۳][۵][۶]

ایستادگی تا پای جان[ویرایش]

در نفل درگیری شدیدی میان آلمانی‌ها و ارتش سرخ درگرفت. در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۳ مامتووا همراه با بقیه یگانش از تپه‌ای با اهمیت عقب‌نشینی نکرد و به جنگیدن ادامه داد.[۳] نیروهای آلمانی موقعیت او را مورد هدف قرار دادند اما مامتووا علی‌رغم آسیب‌هایی که دیده بود هنوز به جنگیدن ادامه می‌داد. با وجود آنکه دیگر سربازان از مامتووا می‌خواستند عقب‌نشینی کند او می‌گفت که عقب‌نشینی او باعث پیشروی بیشتر آلمانی‌ها و مرگ سربازان دیگر می‌شود. در نهایت مامتووا در اثر شدت جراحت خود جان سپرد. تخمین زده می‌شود که آن روز او نزدیک به ۷۰ سرباز آلمانی را کشته باشد. جسد مامتووا پس از بازپس‌گیری نفل توسط سربازان ارتش سرخ کشف شد و در همان‌جا یادواره‌ای برای شجاعت و دلاوری او ساخته شد.[۲][۳][۴]

پس از ایستادگی تا پای جان داستان مامتووا توسط بازماندگان یگان او پخش شد و نشان قهرمان اتحاد شوروی پس از مرگش به او داده شد. امروز مجسمه‌ای از او به همراه عالیه مولداگولوا و خیواز دوسپانوا با نام «دختران سربلند ملت قزاق» در قزاقستان وجود دارد. در زمان شوروی فیلمی در سال ۱۹۶۹ از زندگی مامتووا ساخته شد که نقش مامتووا را در آن ناتالیا آرینباسارووا بازی می‌کرد. امروزه خیابان‌ها و اماکن بسیاری در سرتاسر قزاقستان به نام مامتووا وجود دارد و تمبرهای به یاد او در قزاقستان و شوروی منتشر شدند.[۷][۸][۹][۱۰][۱۱]

منابع[ویرایش]

  1. "Маметова Маншук , Герой Советского Союза (Орден Ленина и медаль "Золотая звезда")". pamyat-naroda.ru. Retrieved 2018-04-10.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Sakaida, Henry (2012). Heroines of the Soviet Union 1941–45 (به انگلیسی). Bloomsbury Publishing. pp. 38–56. ISBN 978-1-78096-692-2.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ "Kazakh hero Manshuk Mametova". e-history.kz (به انگلیسی). Archived from the original on March 27, 2019. Retrieved 2018-02-05.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Melnikov, A. "Маметова Маншук Жиенгалеевна". www.warheroes.ru. Retrieved 2018-04-10.
  5. Чечеткина О. Героини. Вып. I. (Очерки о женщинах — Героях Советского Союза) // Батыр Маншук М. , Политиздат, 1969.
  6. "Сотая, легендарная – Новости Казахстана – свежие, актуальные, последние новости об о всем". www.kazpravda.kz (به روسی). Retrieved 2018-04-10.
  7. "Наталья Аринбасарова". Кино-Театр. РУ. Retrieved 2018-04-10.
  8. "В Невеле открыли обновлённый памятник защитнице города Маншук Маметовой". ПАИ Новости Псковской области (به روسی). Retrieved 2018-04-10.
  9. "В Уральске на месте памятника Маншук Маметовой установят скульптурную композицию" (به روسی). Archived from the original on 22 August 2017. Retrieved 2018-04-10.
  10. INFORM.KZ. "М. Мәметова атындағы колледждегі Ерлік залы – жас ұрпақты патриоттық рухта тәрбиелеу құралы". www.inform.kz (به روسی). Retrieved 2018-04-10.
  11. INFORM.KZ. "В городе Невель почтили память Героя Советского Союза Маншук Маметовой". www.inform.kz (به روسی). Retrieved 2018-04-10.

پیوند به بیرون[ویرایش]