مؤذن خراسانی
موذن خراسانی | |
|---|---|
| نام اصلی | شیخ محمدعلی |
| درگذشته | ح. ۱۰۷۷ قمری |
| تخلص | مؤذن خراسانی |
| پیشه | شاعر |
| دوره | شاه عباس صفوی |
محمد علی مؤذن سبزواری خراسانی (درگذشتهٔ ح. ۱۰۷۷ قمری) شاعر و فقیه در دوران صفویه بود. او جزئی از صوفیان سلسلهٔ کبرویه به‌شمار می‌رفت. در سال ۱۰۷۶، عازم اصفهان گردید و در آنجا انزوا گزید و به مطالعه کتب احادیث مشغول شد. او معاصر شاه عباس صفوی بود و رسالهٔ تحفهٔ‌العباسیه را به نام وی تصنیف کرد.[۱][۲] دیوان شعری با حدود ۳۷۰۰ بیت از او برجای مانده‌است.[۳] مضمون اشعار او غالبا عرفان، عشق، و ستایش امامان شیعی است.
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- دیوان شیخ محمد علی سبزواری خراسانی، زیر نظر علیرضا رحمانی، تهران: آهنگ قلم. ۱۳۹۰.
منابع[ویرایش]
- ↑ فیروز, مردانی. "موذن خراسانی، شاعر اهل بیت و عارف بزرگ سلسله ذهبیه با معرفی نسخه ای تازه یافته از دیوان او و تحلیل اشعار وی". SID.ir (به انگلیسی). p. 63–75. Retrieved 2022-06-17.
- ↑ «مقاله کنفرانس: بررسی شخصیت، احوال، آثار و سبک اشعار مؤذن خراسانی». جویشگر علمی فارسی (علم نت). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۷.
- ↑ «بررسی و تحلیل شخصیت و اندیشه مؤذن خراسانی عارف و شاعر قرن یازدهم هجری». فصلنامه پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ۱۱ (۱): ۱۱۱–۱۳۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۷.