قانون خودمختاری محلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون خودمختاری محلی (به ژاپنی: 地方自治法، Chihō-jichi-hō) در ژاپن یک قانون قدرت سپاری است که بیشتره ساختار دولت معاصر ژاپن و تقسیمات اداری، شامل استانها و شهرداری ژاپن بر این اساس بنا شده‌اند. این قانون در مجلس نمایندگان و مجلس اشراف[۱] در ۲۸ مارس ۱۹۴۷ و با عنوان قانون شماره ۶۷ در ۱۷ آوریل ۱۹۴۷ تصویب شد.[۲][۳]

منابع[ویرایش]

  1. National Diet Library، Nihon hōrei sakuin ("Index of Japanese laws and ordinances"): Legislative history of the Local Autonomy bill بایگانی‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۲۸ توسط Wayback Machine
  2. Ministry of Internal Affairs and Communications, e-gov database of legal texts: Chihōjichihō بایگانی‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۹ توسط Wayback Machine
  3. Ministry of Justice Japan, Japanese Law Translation Database System: Local Autonomy Act بایگانی‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • Current text (in Japanese)
  • 1999 version (in English)
  • "Law revision eyed to sue locales - The Japan Times". The Japan Times. January 7, 2011.