فخری نیشابوری
مولوی شاهعبدالقادر مهربان فخری نیشابوری (زاده نیشابور، درگذشته در ۱۱۰۹ هجری شمسی، هند) از شاعران پارسیگوی سبک هندی در قرن دوازدهم هجری قمری است.[۱] از زندگی فخری اطلاعات زیادی در دست نیست اما برخی از اشعار او در تذکرهٔ نتایجالافکار گردآوری شدهاند.
نمونه اشعار[ویرایش]
به عرض مدعا شد بس که خوگر چشم گریانم | به رنگ آبشار اشکی که میریزم صدا دارد |
منابع[ویرایش]
- ↑ گوپاماوی، محمد قدرتالله (۱۳۳۶). تذکرهٔ نتایجالافکار. بمبئی: اردشیر بنشاهی.