عسلهای منطقهای
عسل بر اساس منطقهای که در آن رشد میکند و انواع گلهایی که شهد آن را میسازند، انواع مختلفی دارد.
اروپا[ویرایش]
چندین نوع عسل اروپایی با PDO/PGI وجود دارد که تحت قوانین اتحادیه اروپا با وضعیت PDO محافظت میشوند. برخی از معیارهای تولید این عسل عبارتند از:
- باید از کیفیت بالایی برخوردار باشد
- ممکن است دارای عسل وارداتی نباشد
- ممکن است دارای هیچگونه افزودنی نباشد
- باید دارای آب کمتر از ۲۰ درصد باشد[۱]
- بلغارستان
- Strandzhanski manov med
- Miel de Galicia یا Mel de Galicia
- میل دی گرانادا
- میل د لا آلکاریا
- میل دی آلزاس
- میل دکورس
- میل دو پروونس
- Miel de Sapin des Vosges
- Miele della Lunigiana
- Miele delle Dolomiti bellunesi
- میل لوکزامبورژوا د مارک ملی[۲]
- Ghasel
- Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich (عسل خارستان از جنگل سیلزی پایین)
- Bartnik Sądecki
- تعاونی زنبورداری APIS
- مل دا سرا دا لوسا
- مل دا سرا د مونچیکه
- مل دا ترا کوئنته
- مل داس تراس آلتاس دو مینهو
- مل دی باروسو
- مل دو آلنتخو
- مل دو پارک د مونتزینیو
- مل دو ریباتجو نورته
- مل دوس آکورس
- آفتابگردان
- گندم سیاه
- اقاقیا
استرالیا و جزایر اقیانوس آرام[ویرایش]
- عسل اکالیپتوس ساخت استرالیا
- عسل چرم، یک عسل تکگل شناختهشده از تاسمانی است که توسط جنبش بینالمللی اسلو فود در Ark of Taste شناخته شدهاست.
- عسل مانوکا ساخت نیوزلند
آفریقا[ویرایش]
- عسل فینبوس
آمریکا[ویرایش]
عسلهای آمریکایی عبارتند از:
- Miel de Ulmo ("عسل ulmo") با شهد از Eucryphia cordifolia.
آسیا[ویرایش]
- عسل وحشی موندولکیری
منابع[ویرایش]
- ↑ PDO/PGI Listing – Other Animal Products (accessed 04/Aug/2008)
- ↑ Luxembourg National Tourist Office – Honey