شیلینگ بریتانیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک شیلینگ بریتانیا در سال ۱۹۳۳

شیلینگ (به انگلیسی: Shilling) اجزای قدیمی یکای پول پادشاهی بریتانیا بود. سکه شیلینگ نخستین بار در سال ۱۵۰۴ در دوران پادشاهی هنری هفتم ضرب شد.

تا سال ۱۹۷۰ یک پوند برابر با ۲۰ شیلینگ و هر شیلینگ برابر با ۱۲ پنی بود. هر ۲ شیلینگ نیز یکای دیگری به نام فلورین را تشکیل می‌داد. بین سال‌های ۱۹۶۷–۱۹۷۰ در یکای پول بریتانیا تحول بزرگی ایجاد شد و پوند بریتانیا به صورت ساده برابر با یکصد پنی شد و شیلینگ از سیستم پولی بریتانیا حذف شد.[۱][۲]

جستار های وابسته[ویرایش]

پانویس و منابع[ویرایش]

  1. "تاریخ جهانی ارز" (به انگلیسی). وبگاه Global Financial Data. Archived from the original on 29 September 2007. Retrieved 11 February 2015.
  2. تاریخ مختصر پوند استرلینگ