سورة الغصن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سورة الغصن یکی از آثار بهاءالله، بنیانگذار آئین بهائی است که به زبان عربی نازل شده‌است.[۱] بهاءالله این اثر را بین سالهای ۱۸۶۴ و ۱۸۶۸ میلادی و هنگامی که در ادرنه تبعید بود نوشت.[۱] در این اثر بهاءالله به جایگاه مهم و بلند عبدالبهاء در آئین بهائی اشاره می‌کند و از او با عناوینی چون «غصن القدس»، «فضل الاعظم»، «نعمة الاتم» یاد می‌کند.[۱] ترجمه این اثر در سال ۲۰۱۷ توسط مرکز جهانی بهائی در کتابی با عنوان «Days of Remembrance» منتشر شد.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Taherzadeh, Adib (1987). The Revelation of Bahá'u'lláh: Adrianople, 1863-68 (به انگلیسی). Oxford, UK: G. Ronald. pp. 338–396.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  2. "New publication of Baha'u'llah's Writings released". news.bahai.org (به انگلیسی). 2017.

پیوند به بیرون[ویرایش]