سم (هنرمند)
| سم | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۳ نوامبر ۱۸۶۳[۱] پریگو |
| درگذشت | ۲۶ نوامبر ۱۹۳۴[۲] پاریس |
| ملیت | فرانسه |
| دیگر نام‌ها | Sem |
| پیشه | هنرمند |
| شناخته‌شده برای | کاریکاتور، پوستر |
ژرژ گورسا (به فرانسوی: Georges Goursat) مشهور به سِم (فرانسوی: Sem; ۲۳ نوامبر ۱۸۶۳[۳] – ۲۶ نوامبر ۱۹۳۴[۴]) کاریکاتوریست مشهور اهل فرانسه در دوران زیبا بود.
زندگی و کار[ویرایش]
جوانی (۱۸۶۳–۱۹۰۰)[ویرایش]
ژرژ گورسا در خانواده ای از طبقه متوسط به بالا در پریگو به دنیا آمد و بزرگ شد. .[۵] ثروتی که از پدرش به او در سن ۲۱ سالگی به ارث رسید[۶] به اون این اجازه را میداد تا دوران جوانی ثروتمندانه ای داشته باشد.[۷]
در سال 1888 او سه آلبوم اول کاریکاتور خود را در پریگو منتشر کرد و برخی از آنها را با عنوان "SEM" امضا کرد، ,[۸] ظاهراً به عنوان ادای احترام [۹] به Amédée de Noé که کاریکاتورهای خود را برای Le Monde illustré به عنوان "Cham" امضا کرد.[۱۰]
او از سال ۱۸۹۸ تا ۱۸۹۰ در شهر بوردو ساکن شد.[۱۱] در این دوره, او آلبوم های جدیدی منتشر کرد که شامل اولین کاریکاتورهای مطبوعاتی وی در La Petite Gironde نیز میشد .[۱۲] او همچنین کارهای لئونتو کاپیلو را کشف کرد .[۱۳] همچنین سبک او به بلوغ رسید و ساده‌تر و دقیق‌تر شد.[۱۴]
در همین دوره , سفرهایی به پاریس داشت. در ۱۸۹۱, او دو پوستر چاپ شده در کارگاه ژول شِره برای خواننده پائولوس طراحی کرد.[۱۳] اون اولین کاریکاتورهای خود از هنرمندان را در L'Illustration (Albert Brasseur) و Le Rire (Paulus, Polin and ایوت گیلبر[i. ۱]).[۱۳]
گورسا از ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۰ در مارسی زندگی کرد,[۱۵][i. ۲] جایی که او ژان لورن را ملاقات کرد. ژان لورن موفق شد او را متقاعد کند که در پاریس زندگی کند.[۱۶]
' (۱۹۰۰–۱۹۱۴) (Belle Époque)[ویرایش]
گورسا در مارچ سال ۱۹۰۰ در افتتاحیه ی Universal Exposition به پاریس رسید.[۱۷]
او اسب دوانی را [i. ۳] به عنوان راهی برای ورود به جامعه عالی انتخاب کرد .[۱۷] در ژوئن ۱۹۰۰ آلبوم جدید خود را به نام Le Turf از کاریکاتورهای بسیاری از افراد برجسته پاریسی، از جمله مارکس بونی دو کاستلان، شاهزاده تروبتسکوی، کنت کلرمون-تونر، بارون آلفونس، گوستاو دو روچیلد و پولیر منتشر کرد.[۱۷] آلبوم فوق العاده ی او در نهایت منجر شد او یک شبه به شهرت برسد.[۱۸] در اکتبر ۱۹۰۰ او آلبوم Paris-Trouville را منتشر کرد که با موفقیت مشابهی همراه بود. گورسا نه آلبوم دیگر را قبل از سال ۱۹۱۳ منتشر کرد.[۱۹]
در سال ۱۹۰۴ گورسا نشان لژیون دونور را دریافت کرد .[۲۰] در سال ۱۹۰۹ آثار خود را در نمایشگاهی با یک نقاش به نام آگوست روبیل ابتدا در پاریس و سپس در مونت کارلو و لندن در معرض دید عموم قرارداد. این نمایشگاه شامل یک دیوراما متشکل از صدها پیکرک چوبی «همه مشاهیر صرفاً پاریسی بود.»[۲۱]
جنگ جهانی اول (۱۹۱۴–۱۹۱۸)[ویرایش]
گورسا در جنگ جهانی اول به خدمت سربازی نرفته بود، چرا که وی در آغاز جنگ بیش از 50 سال سن داشت.[۲۲] او با این وجود خود را به عنوان خبرنگار جنگی برای روزنامه Le Journal درگیر کرد. [۲۲] برخی از مقالات نسبتاً "شوونیستی" او "تأثیر عظیمی" داشتند.[۲۳] ده مقاله در سال 1917 در Un pékin sur le front منتشر شد. دو مقاله دیگر در کتاب La Ronde de Nuit در سال 1923 گنجانده شد. .[۲۴] در سال‌های 1916 و 1918 گورسا دو آلبوم از کروکیس دو گوئر (طرح‌های جنگ) را با سبکی کاملاً متفاوت از آثار قبلی خود منتشر کرد..[۲۳] او همچنین پوسترهای مربوط به اوراق قرضه جنگی را طراحی کرد.[۲۵]
سال های دیوانگی (۱۹۱۸–۱۹۳۴)[ویرایش]
گورسا پس از جنگ به کاریکاتورهایی بازگشت که او را به شهرت رساند. او در سال 1919، Le Grand Monde à l'envers (جامعه عالی وارونه) را منتشر کرد.[۲۶] در حدود سال 1923، او سه آلبوم تحت عنوان کلیf Le Nouveau Monde (ترجمه واژه‌به‌واژه: The New World).[۲۷] منتشر کرد , و به عنوان افسر Légion d'honneur معرفی شد.[۲۸]
در سال 1929 به دلیل بحران اقتصادی به شدت فقیر شد.[۲۹] پس از یک حمله قلبی در سال ۱۹۳۳، [۳۰] او در سال ۱۹۳۴ درگذشت.[۲]
شخصیت های کارتونی شده توسط گورسا[ویرایش]
_par_Sem_(Georges_Goursat,_1863-1934).jpg){kind=small}
_par_Sem_(Georges_Goursat,_1863-1934)_-_2.jpg){kind=small}
_-_Robert_de_Montesquiou_(1891).jpg)
.jpg){kind=small}
منابع[ویرایش]
- ↑ (Bonnelle, Meneret, p. 13)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 171)
- ↑ (bonnelle, meneret, p. 13)
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامbonnelle171وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 14)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 18)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 19)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, pp. 21–23)
- ↑ Dixmier, Michel (2007). Quand le crayon attaque: images satiriques et opinion publique en France, 1814–1918 (به فرانسوی). Autrement. p. 167. ISBN 978-2-7467-1052-8.
- ↑ Guerrand, Roger-Henri. "SEM Georges Goursat dit (1863–1934)" (به فرانسوی). Encyclopaedia Universalis. Retrieved 3 September 2011.
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, pp. 25–33)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 25)
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ (Bonnelle & Meneret 1979, pp. 30–33)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 26)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 35)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 41)
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 45)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 46)
- ↑ "La Belle Époque". Association Sem. Archived from the original on 20 February 2012. Retrieved 4 September 2011.
- ↑ "Bloc-notes parisien". Le Gaulois (به فرانسوی). 15 August 1904.
- ↑ Pollard, Percival (1911). Vagabond Journeys: The Human Comedy at Home and Abroad. p. 42.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 100)
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 112)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 102)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 116)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 121)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 123)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 130)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 136)
- ↑ (Bonnelle & Meneret 1979, p. 170)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sem (artist)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نگارخانه‌های هنری و موزه‌ها | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد هنرمندان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «i.» وجود دارد، اما برچسب <references group="i."/> متناظر پیدا نشد. ().