پرش به محتوا

ستارگان در طالع‌بینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این نمودار از منظومه خورشیدی بطلمیوسی از کیهان‌نگاری پتروس آپیانوس را نشان می‌دهد «ستارگان ثابت» در فلک هشتم از گنبدآسمان، که در پشت آن نهم است، فلک کریستالی، و در پشت آن، است محرک اصلی (آسمان دهم).

در اختربینی یا طالع‌بینی، ستاره‌های خاصی قابل توجه تلقی می‌شوند. از لحاظ تاریخی، همه اجرام آسمانی مختلف توسط طالع‌بینان «ستاره» در نظر گرفته می‌شدند، چه آن‌ها ستاره، سیاره بودند، یا دیگر پدیده‌های ستاره‌وار مانند نواخترها و ابرنواخترها، یا دیگر پدیده‌های منظومه شمسی مانند ستاره‌های دنباله‌دار و شهاب سنگ‌ها.[۱][۲]

ستارگان ثابت و سرگردان[ویرایش]

در نامگذاری سنتی طالع‌بینی، ستارگان به ستارگان ثابت، لاتین استلای فیکسی(stellæ fixæ)، که در طالع‌بینی به معنای ستارگان و سایر اجسام کهکشانی یا بین کهکشانی است که توسط اخترشناسی به رسمیت شناخته شده‌است؛ و «ستارگان سرگردان» (به یونانی: πλανήτης αστήρ، planētēs ASTER)، که ما به عنوان سیاره‌ها از منظومه شمسی می‌شناسیم، تقسیم می‌شوند. طالع بینی با خورشید، یک ستاره و ماه زمین همین‌طور رفتار می‌کند که گویی آنها سیارات در زایچه هستند. این‌ها ستارگان «ثابت» خوانده می‌شدند زیرا تصور می‌شد که آنها به گنبد آسمان متصل شده‌اند، دورترین فاصله از زمین کره‌های آسمانی.

زودیاک[ویرایش]

به‌طور سنتی، مهمترین نقاط ثابت در آسمان توسط صورت‌های فلکی زودیاک یا منطقةالبروج توصیف می‌شدند. گزارش Ptolemy تأثیر برخی از ستارگان در صورت فلکی زودیاک را به سیارات تشبیه می‌کند. او به عنوان مثال می‌نویسد: «ستاره‌ها در پای برج جوزا (هنعه و پس‌پای) دارای تأثیری شبیه به عطارد، و نسبتاً نسبت به زهره هستند.»[۳]

ستاره‌های ثابت خاص[ویرایش]

الدبران (چشم گاو)[ویرایش]

از نظر اختربینی، دبران ستاره خوشبختی است و ثروت و افتخار را به تصویر می‌کشد. این ستاره که توسط ایرانیان به نام «تاشوتا Tascheter» نامگذاری شده، از حدود سده ۳۰ (پیش از میلاد) یکی از چهار «ستارگان سلطنتی» ایرانیان است. این ستارگان به گونه‌ای انتخاب شده‌اند که در قوس استوایی ما بین اعتدال از فاصله تقریبی ۶ ساعته با یکدیگر داشتند. هر یک از این ستاره‌ها به فصلی اختصاص داده می‌شدند، دبران در آسمان مارس برجسته بود و به همین ترتیب با اعتدال بهاری در ارتباط بود. طول جغرافیایی آسمانی فعلی آن ۰۹ جی‌ایی ۴۷ از سال ۲۰۰۶ است[۴]

چهار ستاره سلطنتی با نامهای مدرن و کهن فارسی‌یشان بودند

الغول (ستارهٔ غول)[ویرایش]

در طالع بینی، الغول یکی از بدبختترین ستارگان است.[۵] بطلمیوس از آن به عنوان «گورگون برساووش» یاد کرد و آن را با مرگ با سربریدن همراه کرد: آینه اسطوره بازتاب‌گری پیروزی پرسئوس قهرمان بر مار به سر گورگون مدوسا.[۶] از لحاظ تاریخی، با خشونت در طیف گسترده‌ای از فرهنگ‌ها ارتباط جدی برقرار کرده‌است. فرماندهان عرب قرون وسطی سعی داشتند اطمینان حاصل کنند که هیچ جنگ مهمی مادامی که نور الغول ضعیف است آغاز نمی‌شود.[۷] الغول در تقویم مصر باستان برای ارتباط روزهای خوش‌شانسی و بدشانسی بود که حدود ۳۲۰۰ سال پیش ساخته‌شده بود.[۸][۹][۱۰]

جیونا[ویرایش]

جیونا (گاما کلاغ) قرار است تأثیر مشابهی با مریخ و زحل داشته باشد و تمایل به ارتقاء حریص و حیله‌گری دارد.

پروسیان (شعرای شامی)[ویرایش]

از نظر طالع‌بینی، شعرای شامی عمدتاً تاسف بار تلقی می‌شود اگرچه گاهی مولد ثروت است. این از پتانسیل‌های قوی به عنوان دلیل خشونت برخوردار است. موفقیت ناگهانی و سپس فاجعه به همراه دارد.[۱۱] این از ماهیت مریخ است (و همچنین عطارد به میزان کمتری).[۱۲]

سیریوس (شعرای یمانی، شباهنگ)[ویرایش]

در طالع بینی قرون وسطی، شباهنگ یک ستاره ثابت بهنیایی بود که با گوشنیت و ارس همراه بود. نماد کابالیستی آن است که توسط هاینریش کورنلیوس آگریپا فهرست شده‌است. طول آسمانی آن ۱۴ سی‌ای‌ان. ۰۵ از سال ۲۰۰۶ بود.[۱۳]

وگا (کرکس نشسته)[ویرایش]

وگا (یا کرکس نشسته) نام خود را از ترجمه ضعیف کلمه عربی wāqi‘ به معنی «افتادن» گرفته‌است.[۱۴] صورت فلکی آن (Lyre) به عنوان کرکس یا عقاب نشان داده شده‌است به طوری که از وگا به عنوان «کرکس/عقاب در حال سقوط» یاد می‌شود.[۱۵] این یک ستاره قطبی است. در حدود ۱۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، قطب تنها پنج درجه از وگا دورتر بود و به طریق تغییر محور، قطب در حدود ۱۴۰۰۰ سال پس از میلاد دوباره از نزدیکی وگا عبور خواهد کرد.[۱۶] قرون وسطی اختربینان وگا را به عنوان یکی از ستارگان بهنیانی[۱۷] شمرده و آن را مربوط به یاقوت سبز و مرزه زمستانی دانسته‌اند. کورنلیوس آگریپا نشانه کابالیستیش را ذکر کرد تحت Vultur cadens، ترجمه تحت‌اللفظی لاتین از نام عربی آن.[۱۸] طول فلکی آن ۱۵ سی‌ای‌پی. ۱۹ از سال ۲۰۰۶ بود.[۱۳] در طالع بینی ودیک، ناکشورا ابوجیت به Vega معروف است.

پاراناتلنتا: این روشن‌سازی نسخه خطی از متن نجوم منسوب بهآلفونسو دهم اثر ستارگان و صورهای فلکی مختلف از جمله کلاغ، ماکیان و اژدها را هنگام اجرای هم آهنگی با دوپیکر نشان می‌دهد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Vivian E. Robson (2003), Fixed Stars and Constellations in Astrology, Kessinger Publishing, ISBN 978-0-7661-4228-2
  2. ↑ Ptolemy, Tetrabiblos, book 1
  3. ↑ Ptolemy, Tetrabiblos, book 1 ch. 9
  4. ↑ Deborah Houlding, "The 20 Brightest Stars" at skyscript.co.uk; accessed July 15, 2011.
  5. ↑ Allen, Richard Hinckley (1899). Star-Names and Their Meanings (Star Names: Their Lore and Meaning in the unchanged 1963 Dover reprint). G.E.  Stechert (New York). pp. 332–33. ISBN 0-486-21079-0. OCLC 185804232., also online on Bill Thayer's site Lacus Curtius: Star Names: Their Lore and Meaning
  6. ↑ Robbins, Frank E. (ed.) 1940. Ptolemy Tetrabiblos. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press (Loeb Classical Library). شابک ‎۰−۶۷۴−۹۹۴۷۹−۵, IV.9, p.435.
  7. ↑ Ebertin, R. , & Hoffman, G. , Fixed Stars and their Interpretation, Verlag, 1971, p.24
  8. ↑ Porceddu, S.; Jetsu, L.; Lyytinen, J.; Kajatkari, P.; et al. (2008). "Evidence of Periodicity in Ancient Egyptian Calendars of Lucky and Unlucky Days". Cambridge Archaeological Journal. 18 (3): 327–339. Bibcode:2008CArcJ..18..327P. doi:10.1017/S0959774308000395.
  9. ↑ Jetsu, L.; Porceddu, S.; Lyytinen, J.; Kajatkari, P.; et al. (2013). "Did the Ancient Egyptians Record the Period of the Eclipsing Binary Algol - The Raging One?". The Astrophysical Journal. 773 (1): A1 (14pp). arXiv:1204.6206. Bibcode:2013ApJ...773....1J. doi:10.1088/0004-637X/773/1/1.
  10. ↑ Jetsu, L.; Porceddu, S. (2015). "Shifting Milestones of Natural Sciences: The Ancient Egyptian Discovery of Algol's Period Confirmed". PLOS One. 10 (12): e.0144140 (23pp). arXiv:1601.06990. Bibcode:2015PLoSO..1044140J. doi:10.1371/journal.pone.0144140. PMC 4683080. PMID 26679699.
  11. ↑ Robson
  12. ↑ Ptolemy
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Houlding, "The 20 Brightest Stars", above.
  14. ↑ Knobel, E. B. (June 1895). "Al Achsasi Al Mouakket, on a catalogue of stars in the Calendarium of Mohammad Al Achsasi Al Mouakket". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 55: 429. Bibcode:1895MNRAS..55..429K. doi:10.1093/mnras/55.8.429.
  15. ↑ Houlding, Deborah (December 2005). "Lyra: The Lyre". Sktscript. Retrieved 2007-11-04.
  16. ↑ Roy, Archie E.; Clarke, David (2003). Astronomy: Principles and Practice. CRC Press. ISBN 0-7503-0917-2.
  17. ↑ Tyson, Donald; Freake, James (1993). Three Books of Occult Philosophy. Llewellyn Worldwide. ISBN 0-87542-832-0.
  18. ↑ Agrippa, Heinrich Cornelius (1533). De Occulta Philosophia. ISBN 90-04-09421-0.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ستارگان_در_طالع‌بینی&oldid=38406480»