سبک نگارشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ادبیات
اشکال عمده ژانر
ژانرهای نثر
ادبیات داستانی
ناداستان
ژانرهای شعر
شعر روایی
شعر غنایی
ژانرهای دراماتیک
تاریخ و فهرست‌ها
گفتگو
نشان درگاه درگاه ادبیات

سبک نگارشی (انگلیسی: Writing style) در ادبیات، شیوه بیان اندیشه به زبانی است که ویژگی یک فرد، دوره، مکتب یا ملت را نشان دهد.[۱] برایان ری اشاره می‌کند، سبک نگارشی دغدغه‌ای است، که می‌تواند «روابط خوانندگان با متون، انتخاب‌های دستوری نویسندگان، اهمیت پایبندی به هنجارها در زمینه‌های خاص و انحراف از آن‌ها، بیان هویت اجتماعی و تأثیرات عاطفی ابزارهای خاص بر مخاطبان را نمایان کند.»[۲] بنابراین، سبک نگارشی اصطلاحی است که ممکن است در یک زمان به جنبه‌های منحصربه‌فرد عادت‌های نوشتاری یک فرد یا یک سند خاص و به جنبه‌هایی اشاره کند که فراتر از خود نویسنده است.[۳] سبک نوشتن، فراتر از عناصر ضروری املا، دستور زبان و نقطه‌گذاری، عبارت است از انتخاب کلمات، ساختار جمله و ساختار پاراگراف که برای انتقال مؤثر معنی استفاده می‌شود.[۴] اول به‌عنوان قواعد، عناصر، ملزومات، مکانیک یا کتابچه راهنما کاربرد دارد، و سپس به‌عنوان بلاغت.[۵] قوانین مربوط به کاری است که یک نویسنده انجام می‌دهد. سبک نگارشی در مورد چگونگی انجام نگارش توسط نویسنده است. یک نویسنده انعطاف‌پذیری زیادی در نحوه بیان یک مفهوم دارد.[۶] برخی پیشنهاد کرده‌اند که هدف سبک نگارشی این است:

  • پیام را به سادگی، واضح و قانع‌کننده برای خواننده بیان کنید.[۷][۸][۹][۱۰]
  • خواننده را متوجه، درگیر و علاقه‌مند نگه دارید.[۱۱][۱۲]

برخی پیشنهاد کرده‌اند که سبک نگارشی نباید:

  • شخصیت نویسنده را نشان دهد.[۱۳]
  • مهارت‌ها، دانش یا توانایی‌های نویسنده را نشان دهد.[۱۴][۱۵]

ممکن است موراد بالا بخشی از سبک فردی نویسنده باشد.[۱۶][۱۷]

در حالی که این مقاله بر رویکردهای عملی به سبک نگارشی تمرکز دارد، سبک از تعدادی رویکرد منسجم، از جمله زبان‌شناسی پیکره‌ای،[۱۸] تنوع تاریخی،[۱۹] بلاغت،[۲۰][۲۱] زبان‌شناسی اجتماعی، سبک‌شناسی[۲۲] استفاده می‌کند.[۲۳]

انتخاب کلمات[ویرایش]

واژگان یا انتخاب کلمات، عنصری از سبک نویسنده است.[۲۴]

پیشنهادها برای استفاده از واژگان شامل استفاده از فرهنگ لغت،[۲۵][۲۶] و اجتناب از پرگویی[۲۷][۲۸][۲۹] و کلیشه‌ها است.[۳۰][۳۱][۳۲] چنین توصیه‌هایی را می‌توان در راهنماهای آموزش سبک نگارش یافت.[۳۳][۳۴]

انتخاب ساختار جمله[ویرایش]

انتخاب ساختار جمله به نحوه انتقال معنا، عبارت‌بندی، انتخاب کلمه و لحن مربوط می‌شود. مشاوره در مورد این موضوعات و موضوعات دیگر را می‌توان در راهنماهای آموزش سبک نگارش یافت.[۳۵][۳۶][۳۷][۳۸]

انتخاب ساختار پاراگراف[ویرایش]

پاراگرافها ممکن است یک ایده واحد را بیان کنند. ممکن است گام‌های کوچکی در بیان یک مقاله بزرگتر باشند. جملات موجود در یک پاراگراف ممکن است به طرق مختلف یکدیگر را پشتیبانی و گسترش دهند. توصیه‌هایی در مورد استفاده از پاراگراف‌ها می‌تواند شامل پرهیز از ناهماهنگی، برهم‌خوردگی یا پیچیدگی طولانی و ساخت‌وساز قرص و محکم باشد.[۳۹][۴۰][۴۱][۴۲]

صدای نویسنده[ویرایش]

صدای نویسنده اصطلاحی است که برخی از منتقدان برای اشاره به ویژگی‌های متمایز یک اثر مکتوب از نظر بیان گفتاری استفاده می‌کنند. صدای یک اثر ادبی گروه خاصی از ویژگی‌هایی است که راوی یا «گوینده» نشان می‌دهد و از نظر لحن، سبک یا شخصیت ارزیابی می‌شود. تمایز بین انواع مختلف صدای روایی، تمایز بین انواع راوی از نظر نحوه خطاب با خواننده است (و نه از نظر برداشت از رویدادها، مانند مفهوم متمایز دیدگاه). به همین ترتیب در اشعار غیر روایی، گاهی اوقات بین صدای شخصی یک غزل خصوصی و صدای فرضی (شخصیت) یک مونولوگ نمایشی تمایز قائل می‌شود.[۴۳]

یک نویسنده از الگوهای جمله نه تنها برای بیان یک نکته یا بیان یک داستان، بلکه برای ارسال پیام به شیوه‌ای مشخص که در نظر دارد استفاده می‌کند.[۴۴][۴۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ (Webster 1969)
  2. ↑ (Ray 2015، ص. 16)
  3. ↑ (Aquilina 2014)
  4. ↑ (Sebranek et al. 2006، ص. 111)
  5. ↑ (Crews 1977، صص. 100, 129, 156)
  6. ↑ (Strunk و White 1979، ص. 66)
  7. ↑ (Hacker 1991، ص. 78)
  8. ↑ (Ross-Larson 1991، ص. 17)
  9. ↑ (Sebranek et al. 2006، صص. 85, 99, 112)
  10. ↑ (Strunk و White 1979، صص. 69, 79, 81)
  11. ↑ (Ross-Larson 1991، صص. 18–19)
  12. ↑ (Sebranek et al. 2006، صص. 21, 26, 112)
  13. ↑ (Gardner 1991، ص. 163)
  14. ↑ (Sebranek et al. 2006، ص. 112)
  15. ↑ (Strunk و White 1979، ص. 69)
  16. ↑ (Ross-Larson 1999، ص. 18)
  17. ↑ (Strunk و White 1979، صص. 66, 68)
  18. ↑ (Biber 1988)
  19. ↑ (Ray 2015)
  20. ↑ (Fahnestock 2011)
  21. ↑ (Lanham 2003)
  22. ↑ (Weber 1996)
  23. ↑ (Canagarajah 2013)
  24. ↑ (Crews 1977، ص. 100)
  25. ↑ (Crews 1977، صص. 100–105)
  26. ↑ (Hacker 1991، صص. 187–189, 191)
  27. ↑ (Crews 1977، صص. 107–108)
  28. ↑ (Hacker 1991، صص. 166–172)
  29. ↑ (Lamb 2008، صص. 225–226)
  30. ↑ (Crews 1977، صص. 108–109)
  31. ↑ (Hacker 1991، صص. 194–196)
  32. ↑ (Strunk و White 1979، صص. 80–81)
  33. ↑ (Hacker 1991، صص. 194–196)
  34. ↑ (Strunk و White 1979)
  35. ↑ (Crews 1977)
  36. ↑ (Hacker 1991)
  37. ↑ (Lamb 2008)
  38. ↑ (Strunk و White 1979)
  39. ↑ (Crews 1977، ص. 156)
  40. ↑ (Hacker 1991)
  41. ↑ (Lamb 2008، ص. 226)
  42. ↑ (Strunk و White 1979)
  43. ↑ (Baldick 2004)
  44. ↑ (Browne و King 1993، صص. 175–177)
  45. ↑ (Crews 1977، ص. 148)

منابع[ویرایش]

  • Aquilina, Mario (2014), The Event of Style in Literature, Basingbroke: Palgrave Macmillan
  • Baldick, Chris (2004), The Concise Oxford Dictionary of Literary Terms, Oxford: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-860883-7
  • Biber, D. (1988), Variation across speech and writing, Cambridge: Cambridge University Press
  • Bradbury, Ray (1971), "The Strawberry Window", A Medicine for Melancholy, New York: Bantam Books
  • Browne, Renni; King, Dave (1993), Self-Editing for Fiction Writers, New York: Harper Perennial, ISBN 0-06-272046-5
  • * Canagarajah, S. (2013), Translingual Practice: Global Englishes and Cosmopolitan Relations, New York: Routledge
  • Crews, Frederick (1977), The Random House Handbook (2nd ed.), New York: Random House, ISBN 0-394-31211-2
  • Dickens, Charles (2000) [First published 1859], A Tale of Two Cities, London: Penguin Books, ISBN 978-0-14-119690-9
  • Eastman, Arthur M.; Blake, Caesar; English, Hubert M. Jr.; et al., eds. (1977), The Norton Reader: An Anthology of Expository Prose (4th ed.), New York: W. W. Norton & Company, ISBN 0-393-09145-7
  • Fahnestock, J. (2011), Rhetorical Style: The Uses of Language in Persuasion, Oxford: Oxford University Press
  • Gardner, John (1991), The Art of Fiction: Notes on Craft for Young Writers, New York: Vintage Books, ISBN 0-679-73403-1
  • Gosse, Edmund William (1911). "Style (literary)" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 25 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 1055–1058.
  • Hacker, Diana (1991), The Bedford Handbook for Writers (3rd ed.), Boston: Bedford Books, ISBN 0-312-05599-4
  • Lamb, Nancy (2008), The Art and Craft of Storytelling: A Comprehensive Guide to Classic Writing Techniques, Cincinnati: Writer's Digest Books, ISBN 978-1-58297-559-7
  • Lanham, R. (2003), Analyzing Prose, Bloomsbury Academic
  • Mack, Maynard; Knox, Bernard M. W.; McGaillard, John C.; et al., eds. (1985), The Norton Anthology of World Masterpieces, vol. 1 (5th ed.), New York: W. W. Norton & Company, ISBN 0-393-95432-3
  • Pianka, Phyllis Taylor (1998), How to Write Romances, Cincinnati: Writer's Digest Books, ISBN 0-89879-867-1
  • Ray, Brian (2015), Style: An Introduction to History, Theory, Research, and Pedagogy, Fort Collins, CO: U of Colorado P; WAC Clearinghouse, ISBN 978-1-60235-614-6
  • Ross-Larson, Bruce (1991), The Effective Writing Series: Powerful Paragraphs, New York: W. W. Norton & Company, ISBN 0-393-31794-3
  • Ross-Larson, Bruce (1999), The Effective Writing Series: Stunning Sentences, New York: W. W. Norton & Company, ISBN 0-393-31795-1
  • Rozelle, Ron (2005), Writing Great Fiction: Description & Setting, Cincinnati: Writer's Digest Books, ISBN 1-58297-327-X
  • Sebranek, Patrick; Kemper, Dave; Meyer, Verne (2006), Writers Inc. : A Student Handbook for Writing and Learning, Wilmington: Houghton Mifflin Company, ISBN 978-0-669-52994-4
  • Strunk, William Jr.; White, E. B. (1979), The Elements of Style (3rd ed.), New York: Macmillan Publishing Co, ISBN 0-02-418220-6
  • Weber, J. J., ed. (1996), The Stylistics Reader: From Roman Jakobsen to the Present, London: Arnold
  • Webster's Seventh New Collegiate Dictionary, Springfield: G. & C. Merriam Company, 1969
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سبک_نگارشی&oldid=39379499»