زبان اشاره چینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زبان اشاره چینی
中国手语, Zhōngguó Shǒuyǔ
زبان بومی درچین
شمار گویشوران
نامشخص  (بدون تاریخ)
۲۰ میلیون ناشنوا در چین
گویش‌ها
شمالی (پکنی)
جنوبی (شانگهایی)
کدهای زبان
گلاتولوگnucl1761[۱]

زبان اشاره چینی زبان اشاره‌ای است که توسط ناشنوایان و کم شنوایان در چین استفاده می‌شود. این زبان با زبان اشاره تایوانی ارتباطی ندارد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Nuclear CSLic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  2. Tai, James; Tsay, Jane (2015). Sign Languages of the World: A Comparative Handbook. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. p. 772. ISBN 978-1-61451-817-4. Retrieved 26 February 2020.