پرش به محتوا

رزونانس فرمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ظاهر ایده‌آل یک حالت عادی و فراتون رنگ قبل و بعد از رزونانس فرمی. در زیر طیف‌های ایده‌آل، طرح‌های سطح انرژی ایده‌آل وجود دارد.

رزونانس فرمی جابجایی انرژی‌ها و شدت باندهای جذبی در طیف فروسرخ یا طیف‌سنجی رامان است. این نتیجه همآمیزی تابع موج مکانیکی کوانتومی است.[۱] این پدیده توسط فیزیکدان ایتالیایی انریکو فرمی بازنمود داده شد.

روش گزینش و رخداد[ویرایش]

دو شرط برای رخ دادن تشدید فرمی باید رعایت شود:

  • دو حالت ارتعاشی یک مولکول بر اساس نمایش غیرقابل تقلیل یکسان در گروه نقطه مولکولی خود تغییر شکل می‌دهند. به عبارت دیگر، دو ارتعاش باید تقارن‌های یکسانی داشته باشند (نمادهای مولیکن).
  • انتقال‌ها به‌طور تصادفی انرژی‌های بسیار مشابهی دارند.

رزونانس فرمی اگر آنها تقریباً از نظر انرژی منطبق باشند اغلب بین برانگیختگی‌های بنیادی و فراتون رخ می‌دهد.

منابع[ویرایش]

  1. Kazuo Nakamoto "Infrared and Raman Spectra of Inorganic and Coordination Compounds: Theory and Applications in Inorganic Chemistry (Volume A)" John Wiley, 1997. شابک ‎۰−۴۷۱−۱۶۳۹۴−۵