درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ
تاریخ ۱
درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ/۱
جنگ انقلاب آمریکا (۱۷۸۳–۱۷۷۵) یا جنگ استقلال آمریکا در ابتدا با درگیری بین پادشاهی بریتانیای کبیر و مستعمرات سیزده‌گانه بریتانیا در آمریکای شمالی آغاز شد و سرانجام به یک جنگ سراسری بین چندین قدرت بزرگ اروپایی تبدیل شد.
جنگ انقلاب آمریکا نتیجهٔ انقلاب سیاسی آمریکا بود که با کشمکش مابین پارلمان بریتانیای کبیر و مستعمره‌نشینانی که به قانون تمبر اعتراض داشتند آغاز گردید. آمریکایی‌ها تصویب قانون تمبر را مغایر با قانون اساسی می‌پنداشتند. پارلمان بر حقش مبنی بر مالیات بستن بر مستعمره‌نشینان پای می‌فشرد و آمریکاییان خواستار احقاق حقوقشان به عنوان شهروندان بریتانیا بودند و پرداخت مالیات را بدون حضور در پارلمان برنمی‌تابیدند. آمریکایی‌ها در هر مستعمره دولت سایه تشکیل دادند و کنگرهٔ قاره‌ای را تأسیس نمودند. بایکوت چای بریتانیا از جانب آمریکایی‌ها در سال ۱۷۷۳ به مهمانی چای بوستون منجر شد. لندن در پاسخ به وقوع مهمانی چای، دولت مستقل ماساچوست را برانداخت و آن را تحت سیطرهٔ ارتش به فرماندهی ژنرال توماس گیج کرد. در آوریل ۱۷۷۵ گیج ارتش کمکی را برای خواباندن طغیان‌ها و یاغی‌گری‌ها به خارج از بوستون گسیل کرد. شبه‌نظامیان محلی که به «مردان کوچک» معروف بودند به رویارویی با ارتش بریتانیا برخواستند و تقریبا مقدمهٔ لشکر را نابود کردند. نبردهای لگزینگتون و کنکورد آتش جنگ را شعله‌ور ساخت. احتمال هر گونه مصالحه هنگامی که مستعمره‌نشینان در ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ اعلام استقلال کردند و کشور جدید ایالات متحدهٔ آمریکا را بنا گذاردند از بین رفت.
تاریخ ۲
درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ/۲
جنگ داخلی آمریکا (به انگلیسی: United states of American Civil War) جنگ بین ایالت‌های شمالی به رهبری آبراهام لینکلن از حزب جمهوری‌خواه و یازده ایالت جنوبی تحت فرمانروایی جفرسون دیویس رئیس‌جمهور کنفدراسیون کشورهای آمریکا که در ایالات متحده آمریکا رخ داد.
چند هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری در ۲۰ سپتامبر ۱۸۶۰، کارولینای جنوبی با رأی مجلس قانونگذاری خود، خروج از جرگه ایالات متحده را اعلام کرد. بلافاصله پس از مراسم سوگند لینکلن در ۴ مارس، ۱۸۶۱ ایالات متحده تجزیه شد. در این روز ایالت‌های کارولینای جنوبی، جورجیا، فلوریدا، آلاباما، می‌سی‌سی‌پی، لوئیزیانا و تگزاس کنفدراسیون کشورهای آمریکا را تشکیل دادند. اندک زمانی بعد، آرکانزاس، کارولینای شمالی، ویرجینیا و تنسی نیز به ایالت‌های شورشی پیوستند و تعداد ایالت‌های تجزیه طلب به ۱۱ ایالت رسید.
تاریخ ۳
درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ/۳
اعلامیهٔ استقلال ایالات متحدهٔ آمریکا (به انگلیسی: United States Declaration of Independence)، بیانیه‌ای بود که در ۴ ژوئیهٔ ۱۷۷۶ به تصویب کنگرهٔ قاره‌ای رسید. این اعلامیه، استقلال سیزده مستعمره‌نشین را که در حال جنگ با بریتانیای کبیر بودند بیان می‌دارد و به صراحت از تصمیم این مستعمره‌نشین‌ها به جدایی از امپراتوری بریتانیا سخن می‌گوید. هدف این اعلامیه که عمدتاً توسط توماس جفرسون نگاشته شده بود، توضیح رسمی این واقعیت به جهانیان بود که چرا تقریباً یک سال پس از آغاز جنگ‌های انقلاب آمریکا، کنگرهٔ این کشور در ۲ ژوئیه رأی به استقلال از بریتانیا داد. همه ساله چهارم ژوئیه—سالروز تأیید متن و عبارت‌بندی اعلامیه توسط کنگره—به عنوان روز استقلال آمریکا جشن گرفته می‌شود.
پس از تأیید متن اعلامیه در ۴ ژوئیه، کنگره اعلامیهٔ استقلال را به طرق مخلتفی منتشر کرد. در ابتدا تعدادی نسخه از آن را به چاپ رساند که به صورت گسترده توزیع شدند و برای عموم مردم خوانده شدند. مشهورترین نسخهٔ اعلامیهٔ استقلال، رونوشت امضاشده‌ای است که اغلب به عنوان اعلامیهٔ استقلال در نظر گرفته می‌شود و در دفتر ملی بایگانی آمریکا در واشینگتن دی‌سی به نمایش گذارده شده‌است.
تاریخ ۴
درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ/۴
نبرد چنسلورزویل (انگلیسی: Battle of Chancellorsville) یک جنگ بزرگ از سری جنگ‌های داخلی آمریکا است و در تعامل اصلی با کمپین چنسلورزویل بود، نبرد در روز ۳۰ آوریل آغاز و تا روز ۶ مه ۱۸۶۳ ادامه داشت. موقعیت جبههٔ جنگ، در شهرستان شهرستان اسپوت‌سیلوانیا، ویرجینیا و در نزدیکی چنسلرزویل، ویرجینیا بود،
دو نبرد بزرگ تا قبل از این در همین منطقهٔ فریدریکسبورگ در تاریخ سوم مه در گرفته بود. کمپین اتحادیه به رهبری سرلشکر ژوزف هوکر از ارتش پوتوماک در برابر ارتش کمتر از نیمی از حجم لشکر خودش به رهبری ژنرال ارتش کنفدراسیون و ارتش ویرجینیای شمالی، رابرت ئی. لی شکل گرفت
تاریخ ۵
درگاه:ایالات متحده آمریکا/تاریخ/۵
نبرد نشویل (انگلیسی: Battle of Nashville) یک نبرد دو روزه از سری جنگ‌های داخلی آمریکا و روی داده در کمپین فرنکلین-نشویل (en) می‌باشد که به عنوان یک مقیاس بزرگ از پایان جبهه غربی در جنگ داخلی آمریکا در جنگ‌های داخلی از آن یاد می‌شود.
نبرد نشویل در ۱۵–۱۶ دسامبر سال ۱۸۶۴ بین افسران ژنرال در ارتش ایالات مؤتلفه ارتش مؤتلفه جان بل هود و نیروهای تحت امر جورج هنری توماس روی داد که منجر به یکی از بزرگ‌ترین پیروزهای ارتش اتحادیه گردید
تاریخ ۶
تاریخ ۷
تاریخ ۸
تاریخ ۹
تاریخ ۱۰
تاریخ ۱۱
تاریخ ۱۲
تاریخ ۱۳
تاریخ ۱۴
تاریخ ۱۵
تاریخ ۱۶
تاریخ ۱۷
تاریخ ۱۸
تاریخ ۱۹
تاریخ ۲۰
تاریخ ۲۱
تاریخ ۲۲
تاریخ ۲۳
تاریخ ۲۴
تاریخ ۲۵
تاریخ ۲۶
تاریخ ۲۷
تاریخ ۲۸
تاریخ ۲۹
تاریخ ۳۰
تاریخ ۳۱
تاریخ ۳۲
تاریخ ۳۳
تاریخ ۳۴
تاریخ ۳۵
تاریخ ۳۶
تاریخ ۳۷
تاریخ ۳۸
تاریخ ۳۹
تاریخ ۴۰
تاریخ ۴۱
تاریخ ۴۲
تاریخ ۴۳
تاریخ ۴۴
تاریخ ۴۵
تاریخ ۴۶
تاریخ ۴۷
تاریخ ۴۸
تاریخ ۴۹
تاریخ ۵۰
تاریخ ۵۱
تاریخ ۵۲
تاریخ ۵۳
تاریخ ۵۴
تاریخ ۵۵
تاریخ ۵۶
تاریخ ۵۷
تاریخ ۵۸
تاریخ ۵۹
تاریخ ۶۰
تاریخ ۶۱
تاریخ ۶۲
تاریخ ۶۳
تاریخ ۶۴
تاریخ ۶۵
تاریخ ۶۶
تاریخ ۶۷
تاریخ ۶۸
تاریخ ۶۹
تاریخ ۷۰
تاریخ ۷۱
تاریخ ۷۲
تاریخ ۷۳
تاریخ ۷۴
تاریخ ۷۵
تاریخ ۷۶
تاریخ ۷۷
تاریخ ۷۸
تاریخ ۷۹
تاریخ ۸۰
تاریخ ۸۱
تاریخ ۸۲
تاریخ ۸۳
تاریخ ۸۴
تاریخ ۸۵
تاریخ ۸۶
تاریخ ۸۷
تاریخ ۸۸
تاریخ ۸۹
تاریخ ۹۰
تاریخ ۹۱
تاریخ ۹۲
تاریخ ۹۳
تاریخ ۹۴
تاریخ ۹۵
تاریخ ۹۶
تاریخ ۹۷
تاریخ ۹۸
تاریخ ۹۹