خود پنهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خود پنهانی (انگلیسی: Self-concealment) یک سازه روان‌شناختی است که به عنوان یک تمایل برای پنهان کردن فعالانه اطلاعات شخصی از دیگران است که فرد آن را ناراحت‌کننده یا منفی می‌داند.[۱] نقطه مقابل آن خودافشایی است.[۱][۲]

اطلاعات شخصی پنهان (افکار، احساسها، اعمال یا رویدادها) بسیار خصوصی و منفی در ظرفیت است و دارای سه ویژگی است: زیرمجموعه ای از اطلاعات خصوصی است که می‌تواند آگاهانه قابل دسترسی باشد و فعالانه از دیگران پنهان می‌شود. خود پنهانی به‌طور قابل توجهی منجر به سوق داده شدن بهداشت روانی در جهت منفی می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]