خط هاستینگز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خط هاستینگز
A Southeastern electric multiple unit at Battle with a Hastings to London Charing Cross service
اطلاعات کلی
وضعیتOperational
مالکنتوورک ریل
موقعیتکنت (انگلستان)
ساسکس شرقی
جنوب شرقی انگلستان
پایانهTonbridge
Hastings
شمار ایستگاه‌ها13
عملکرد
گونهراه‌آهن حومه، Heavy rail
سیستمنشنال ریل
گرداننده‌هاساوت‌ایسترن (شرکت)
Hastings area only:
Southern
خودروی ریلیبریتیش ریل کلاس ۳۷۵
Hastings area only:
Class 171 "Turbostar"
Class 313
بریتیش ریل کلاس ۳۷۷
تاریخچه
گشایش1845–52 in stages
فنی
طول خط۳۲ مایل ۷۱ زنجیر (۳۲٫۸۹ مایل؛ ۵۲٫۹۳ کیلومتر)
شمار ریل2 (1 in some tunnels)
اندازه ریل4 ft 8 12 in (۱٬۴۳۵ mm) ریل استاندارد
فاصله ایمنیC1
برقریل سوم, 750 V DC
سرعت۹۰ مایل بر ساعت (۱۴۰ کیلومتر بر ساعت)
نقشه مسیر

(Click to expand)

خط هاستینگز یک خط راه‌آهن ثانویه در کنت و ساسکس شرقی انگلستان است که از طریق Tonbridge و Sevenoaks Hastings به شهر اصلی Tunbridge Wells و لندن متصل می‌کند. این راه‌آهن گرچه در درجه اول مسافران را حمل می‌کند، همچنین در خدمت یک معدن گچ است که منبع حمل و نقل کالا است. جنوب شرقی قطارهای مسافربری را در این خط اداره می‌کند و این یکی از خطوط پر رفت‌وآمد آنها است. این خط آهن توسط راه‌آهن جنوب شرقی در اوایل دهه ۱۸۵۰ در سرتاسر زمین دشوار High Weald احداث شد. نظارت بر ساختمان این خط سست بود، و به پیمانکاران این امکان را می‌داد که از پوشش تونل‌ها چشم پوشی کنند. این کمبودها پس از افتتاح راه‌آهن نمایان شد. اصلاحات منجر به محدود شدن بار سنج در امتداد خط شد که نیاز به استفاده از وسایل نقلیه اختصاصی دارد. این خط آهن توسط راه‌آهن جنوب شرقی در اوایل دهه ۱۸۵۰ در سرتاسر زمین دشوار High Weald احداث شد. نظارت بر ساختمان این خط سست بود، و به پیمانکاران این امکان را می‌داد که از پوشش تونل‌ها چشم پوشی کنند. این کمبودها پس از افتتاح راه‌آهن نمایان شد. اصلاحات منجر به محدود شدن بار سنج در امتداد خط شد که نیاز به استفاده از وسایل نقلیه اختصاصی دارد.

ساخت و ساز[ویرایش]

خط هاستینگز در زمینهای سخت، جنگلی و تپه ای در عرض تختخواب‌های هایلینگز و ماسه سنگ ساخته شده‌است و ساخت هشت تونل بین تونبریج و استراحتگاه ساحلی هاستینگز در ساحل جنوبی احتیاج دارد. SER از اینکه از نظر اقتصادی برای دستیابی به هاستینگز در رقابت بود و در اواسط دهه ۱۸۴۰ از نظر مالی از نظر اقتصادی قدرتمند نبود، مایل بود این خط را از لحاظ اقتصادی احداث کند. قرارداد ساخت خط بین تونبریج ولز و رابرتزبریج منعقد شد. هزینه ساخت خط بین چاه‌های تونبریج و جبهه Bopeep بیش از ۵۰۰۰۰۰ پوند است.

منابع[ویرایش]