تیرک دورپیچ
یک تیرک دورپیچ یا پایه دورپیچ یک اتصال‌دهنده است که معمولاً در تجهیزات آزمایش الکترونیکی برای مختوم کردن (وصل کردن) یک تک سیم یا سَری آزمایشی استفاده می‌شود. آنها همچنین بر روی بلندگوها و تقویت‌کننده‌های صوتی و همچنین سایر تجهیزات الکتریکی یافت می‌شوند.
تاریخ[ویرایش]
در اواخر دهه ۱۹۴۰، رادیو جنرال یک تیرک دورپیچ جدید ایجاد کرد که یک جک در درپوش داشت.[۱][۲][۳] امروزه معمولاً به عنوان یک پایه دورپیچ «پنج-راهی» یا «همگانی» شناخته می‌شود که انواع مختلفی از روش‌های اتصال را امکان‌پذیر می‌کند:
- تکشاخههای موزی، در انتهای باز بالای پایه دورپیچ قرار داده شده‌است.
- سیم لخت از همان سوراخ وارد شده و بسته می‌شود.
- سیم لخت دور تیرک فلزی پیچیده و محکم‌شده.
- اتصال‌دهنده با پین، در سوراخی که از طریق تیرک فلزی حفرشده، وارد شده و توسط قسمت پیچ‌کنِ تیرک دورپیچ بسته‌شده.
- پایانه کابلشو، با یک ۱⁄۴ اینچی (۶٫۳۵ میلی‌متر) قطر داخلی، در اطراف تیرک فلزی قرار داده‌شده و محکم‌شده.
- گیره سوسماری.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- کانکتور موزی
- گیره میل‌پرچمی - یک افزار پیشینی است که اکنون به‌طور عمده جایگزین تیرک دورپیچ شده‌است
منابع[ویرایش]
- ↑ "1948 Catalog L" (PDF). General Radio. Archived from the original (PDF) on December 18, 2018.
- ↑ Littlejohn, H.C. (June 1952). "Standardized Terminals and Connectors - Part 1" (PDF). General Radio. Archived from the original (PDF) on December 18, 2018.
Experimenter - Issue Vol. XXVII, No. 1
- ↑ Littlejohn, H.C. (July 1952). "Standardized Terminals and Connectors - Part 2" (PDF). General Radio. Archived from the original (PDF) on December 18, 2018.
Experimenter - Issue Vol. XXVII, No. 2
پیوند به بیرون[ویرایش]
- تعریف واژه‌نامه About.com
- تیرک‌های دورپیچ - Pomona Electronics