تکنیک پالس
مثالها و چشماندازهای موجود در این مقاله در درجهٔ اول نوع نگرش به موضوع یا شیوهٔ عملکردن به آن در در ایران را بیان میکنند و بازتابدهندهٔ دیدگاهی جهانشمول از موضوع نیستند. |
تکنیک پالس، یا مدارهای پالس (به انگلیسی: Pulse Circuits) عنوان یکی از کتابها[۱] و واحدهای درسی در دورهٔ کارشناسی مهندسی برق گرایش الکترونیک در دانشگاههای ایران بود.[۲] علت نامیده شدن این عنوان درسی به تکنیک پالس، بررسی خروجی مدارات با دریافت سیگنال پالس است.
موج پالسی ایدهآل، موجی است که تنها دو مقدار صفر و یک عدد مثبت را میپذیرد. در موج ایدهآل تغییر از صفر به عدد مثبت و برعکس، بهطور ناگهانی انجام میشود.
تحولات صنعت الکترونیک باعث شده تا امروزه مطالب درسی تکنیک پالس به دروس الکترونیک و دیجیتال انتقال یابد. در دانشگاههای ایران این عنوان درسی تا سال ۱۳۹۲ تدریس میشد و از دروس مهم الکترونیک به شمار میرفت.
سرفصلهای اصلی این درس، مدارات دیودی، کلیدهای ترانزیستوری، آپ امپ و مدارات سوئیچینگ و مولتی ویبراتورها بود.
در چارتهای درسی جدید دانشگاههای ایران درس تکنیک پالس حذف شده و بخش عمدهٔ آن که به مباحث دیجیتال میپرداخت تحت عنوان مدار پالس و دیجیتال در چارت درسی گنجانده شدهاست.[۳] کتاب طراحی و تحلیل مدارهای تکنیک پالس نوشتهٔ دیوید بل که اولین بار توسط انتشارات پرنتیس هال منتشر شد از مهمترین منابع در این زمینه است.[۴] از دیگر منابع مهم میتوان به کتاب مبانی تکنیک پالس، تألیف دکتر سید احمد معتمدی اشاره کرد.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ کتاب طراحی مدارهای تکنیک پالس
- ↑ چارت درسی مهندسی الکترونیک ورودیهای قبل از ۱۳۹۲
- ↑ «سرفصل دروس کارشناسی برق،مدارهای پالس و دیجیتال، صفحه۸۴» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۱۲ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۵.
- ↑ بل، دیوید (۱۳۸۸). تحلیل و طراحی مدارهای تکنیک پالس. ترجمهٔ محمود دیانی. مصباح یزد. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۹۸۰-۰۷-۴.
- ↑ معتمدی، سید احمد (۱۳۹۲). اصول و مبانی تکنیک پالس. انتشارات نص.