تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی
تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
امپراتوری هون | شاهنشاهی ساسانی | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
باسیچ کورسیچ | بهرام چهارم |
تهاجم هونها به شاهنشاهی ساسانی، تهاجم هونها در سال ۳۹۵ پس از میلاد بود که مصادف با حمله آنان به استانهای روم بود.
زمینه[ویرایش]
در سال ۳۹۵ میلادی هونها به رهبری باسیچ و کورسیچ از رود دن عبور کرده و با حرکت به سوی جنوبشرق، از قفقاز گذشتند. در ابتدا، هونها به مناطق رومی سوفن، ارمنستان بیزانس، بینالنهرین و سوریه حمله کرده و رعایای رومی را اسیر و به بردگی گرفتند.[۱] سپس هونها قلعه رومی زیاتا را محاصره کرده و آن را سوزاندند و ساکنان آن را یا کشتند یا به بردگی گرفتند.[۱] پس از رویدادها، این دو گروه به سمت ایران حرکت کردند.[۲][۳]
رویارویی با ایران[ویرایش]
باسیچ و کورسیچ دو گروه را به پایین فرات هدایت کرده و تیسفون پایتخت ساسانیان را در معرض خطر قرار دادند. هونها با شنیدن اینکه سپاه ساسانی شروع به لشکرکشی برعلیه آنها کرده، دست به عقب نشینی زدند.[۲] با این حال، یک گروه از هونها با سپاه ساسانی درگیر شده و تعدادی از آنها کشته شدند.[۲] ساسانیان تقریباً تمام غنائم آنها را گرفته هجدههزار اسیر را آزاد کردند.[۲] گروهی دیگر از هونها با موفقیت از طریق گذرگاه دربند عقبنشینی کردند.[۴][۲]
فرجام[ویرایش]
سالها بعد، یزدگرد یکم، اسیران رومی را که توسط هونها به اسارت گرفته شده بودند، به روم بازگرداند.[۵]
منابع[ویرایش]
- Greatrex, G.; Greatrex, M. (1999). "The Hunnic Invasion of the East of 395 and the Fortress of Ziatha". Byzantion. Peeters Publishers. 69 (1): 65–75. JSTOR 44172154.
- Maenchen-Helfen, Otto J. (1973). Knight, Max (ed.). The World of the Huns Studies in Their History and Culture. University of California Press. p. 54. ISBN 978-0-520-35720-4.
- Schottky, Martin (2012). "Huns". Encyclopaedia Iranica.
- Sinor, Denis (1990). "The Hun Period". The Cambridge history of early Inner Asia (1. ed.). Cambridge [u.a.]: Cambridge University Press. pp. 177, 183–184, 203. ISBN 978-0-521-24304-9.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Greatrex & Greatrex 1999, p. 70.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Schottky 2012.
- ↑ Maenchen-Helfen 1973, p. 54.
- ↑ Sinor 1990, p. 177, 183-184, 203.
- ↑ Greatrex & Greatrex 1999, p. 72.