تنوع زیستی بتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در بوم‌شناسی، تنوع بتا (تنوع β) نسبت بین تنوع گونه‌های منطقه‌ای و محلی است. این اصطلاح توسط رابرت ویتاکر[۱] همراه با اصطلاحات تنوع آلفا و تنوع گاما معرفی شد. ایده این بود که کل تنوع گونه‌ها در یک چشم‌انداز (γ) توسط دو چیز متفاوت تعیین شود، میانگین تنوع گونه‌ای در سطح محلی (α) و تمایز بین سایت‌های محلی (β). فرمول‌های دیگر برای تنوع بتا عبارتند از: «تجارت مطلق گونه‌ها»، «تجارت گونه‌های ویتاکر» و «تجارت گونه‌های متناسب».

تغییر اندازه دانه، رابطه بین تنوع بتا درخت و عرض جغرافیایی را تغییر می‌دهد. Sreekar et al.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Whittaker RH (1960). "Vegetation of the Siskiyou Mountains, Oregon and California". Ecological Monographs. 30 (3): 279–338. doi:10.2307/1943563. JSTOR 1943563.
  2. Sreekar R, Katabuchi M, Nakamura A, Corlett RT, Slik JW, Fletcher C, et al. (September 2018). "Spatial scale changes the relationship between beta diversity, species richness and latitude". Royal Society Open Science. 5 (9): 181168. Bibcode:2018RSOS....581168S. doi:10.1098/rsos.181168. PMC 6170539. PMID 30839691.