پرش به محتوا

بهائیت در گرجستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بهائیت

شخصیت‌های اصلی

بهاءالله - عبدالبهاء - شوقی افندی
باب - طاهره قرةالعین

نوشته‌ها

کتاب‌شناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء
کتاب اقدس - کتاب ایقان
کلمات مبارکه مکنونه - کتاب عهدی
چهار وادی - هفت وادی
مفاوضات - الواح وصایا
رساله سؤال و جواب - متون بهائی

آموزه‌ها

آموزه‌ها
احکام
عهد و میثاق
تعلیم و تربیت

مؤسسات

بیت‌العدل اعظم
محفل روحانی
محفل روحانی ملی بهائیان ایران
نظم اداری
مشرق‌الاذکار

تاریخچه

بهائیان ایرانی
سفرهای عبدالبهاء به غرب
بهائیت در ایران
بابیه - شیخیه

شخصیت‌های برجسته

نخستین پیروان بهاءالله
ایادیان امرالله
مارثا روت - بدیع نیشابوری

بیشتر

نشانه‌ها
ادبیات
گاه‌شماری بهائی - بهائی‌ستیزی
فهرست مقالات بهائی - نقد بهائیت

اعتقاد به بهائیت در سال ۱۸۵۰ و از طریق پیروانش به همراه دین بابیه و در خلال زندگی بهاءالله وارد گرجستان شد.[۱]در دوران سیاست سرکوب دینی شوروی، نهادهای بهائیان در جمهوری‌های شوروی به مرور منحل شدند[۲] و ارتباط آنها با بهائیان سایر نقاط دنیا قطع شد.[۳] با این حال در سال ۱۹۶۳ فردی در تفلیس شناسایی شد.[۴][۵] به دنبال پرسترویکا اولین محفل روحانی محلی بهائیان گرجستان در سال ۱۹۹۱ شکل گرفت [۶]و بهائیان گرجستان نخستین محفل روحانی ملی خود را در سال ۱۹۹۵ انتخاب کردند.[۷]انجمن بایگانی داده‌های مذاهب (با استفاده از دائرةالمعارف جهانی مسیحی) جمعیت بهائیان گرجستان را در حدود ۱۵۸۸ نفر در سال ۲۰۰۵ تخمین زد.[۸]

در ابتدا[ویرایش]

از سال ۱۸۵۰، گروه های کوچکی از بابی ها در سراسر قفقاز از جمله گرجستان پخش شدند. [۱]جمشیدی گرجی، یکی از اعضای برجسته مذهب در گرجستان و در دوران زندگی بهاءالله بود.[۹]وی در قسطنطنیه دستگیر و به ایران تبعید شد.[۱۰]

در آن زمان و تحت تاثیر انقلاب اکتبر در سراسر اتحاد جماهیر شوروی، اعتقاد به بهائیت نیز در سراسر خاک شوروی گسترش یافت.[۱۱] در سال ۱۹۲۵ و در حالی که انتخابات محفل روحانی ملی در قفقاز و ترکستان در حال انجام بود، دین بهائیت به آرامی در حال فراگیرشدن بود.[۱۲] علی‌رغم سرکوب شدید دینی در شوروی سابق، بهائیان به اصول اعتقادی خود پایبند ماندند و املاک و مستغلات خود را ترک کردند. انجمن بهائیان در شوری به مرور منحل شد [۲]و ارتباط آن با سایر نقاط جهان از بین رفت.[۳] برخی از آنها به زندان افکنده شده و مردند و برخی نیز به سیبری و بیشترشان به ایران تبعید شدند.[۱۳] پیروان بهائیت در سال ۱۹۵۳ و با نقشه ده‌ساله که پیشنهاد شوقی افندی که در آن زمان ولی امر و سرپرست جامعه بهائی در سراسر عالم بود به اتحاد جماهیر شوروی مهاجرت کردند. در اوج این نقشه، در سال 1963، در حالی که مراکز مختلف در منطقه از جمله گرجستان بازسازی شده بودند،[۴][۱۴] یک فرد بهائی در تفلیس شناسایی شد.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Balci, Bayram; Jafarov, Azer (2007-02-20), "Who are the Baha'is of the Caucasus? {Part 1 of 3}", Caucaz.com
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Survey of Current Baha'i Activities in the East and West: Persecution and Deportation of the Baha'is of Caucasus and Turkistan". The Baha'i World. Wilmette: Baha'i Publishing Committee. VIII (1938–40): 87–90. 1942.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Effendi, Shoghi (1936-03-11). The World Order of Bahá'u'lláh. Haifa, Palestine: US Bahá’í Publishing Trust, 1991 first pocket-size edition. pp. 64–67.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Monakhova, Elena (2000). "From Islam to Feminism via Baha'i Faith". Women Plus…. Vol. 2000, no. 03.
  5. Compiled by Hands of the Cause Residing in the Holy Land. "The Bahá'í Faith: 1844-1963: Information Statistical and Comparative, Including the Achievements of the Ten Year International Bahá'í Teaching & Consolidation Plan 1953-1963". p. 84. Archived from the original on 23 اكتبر 2013. Retrieved 18 November 2018. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Ahmadi, Dr. (2003). "Major events of the Century of Light". homepage for an online course on the book “Century of Light”. Association for Bahá’í Studies in Southern Africa. Archived from the original on 2008-05-17. Retrieved 2009-05-05.
  7. Hassall, Graham. "Notes on Research on National Spiritual Assemblies". Research notes. Asia Pacific Bahá'í Studies. Retrieved 2009-05-05.
  8. "Most Baha'i Nations (2005)". QuickLists> Compare Nations> Religions>. The Association of Religion Data Archives. 2005. Archived from the original on 14 April 2010. Retrieved 2009-07-04.
  9. `Abdu'l-Bahá (1997) [1971]. Memorials of the Faithful (Softcover ed.). Wilmette, Illinois, USA: Bahá'í Publishing Trust. pp. 120–122. ISBN 0-87743-242-2.
  10. Taherzadeh, A. (1977). The Revelation of Bahá'u'lláh, Volume 2: Adrianople 1863-68. Oxford, UK: George Ronald. pp. 328–9, 409. ISBN 0-85398-071-3.
  11. "Baha'i Faith History in Azerbaijan". National Spiritual Assembly of the Bahá'ís of Azerbaijan. Archived from the original on 2012-02-19. Retrieved 2008-12-22. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  12. Hassall, Graham (1993). "Notes on the Babi and Baha'i Religions in Russia and its territories". The Journal of Bahá'í Studies. 05 (03). Retrieved 2008-06-01.
  13. "Sufferings of the Believers in Turkistan and Caucasus". Bahá'í News (130): 2. October 1939.
  14. Momen, Moojan. "Russia". Draft for "A Short Encyclopedia of the Bahá'í Faith". Bahá'í Library Online. Retrieved 2008-05-10.