بنزوآلفاپیرن

بنزوآلفاپیرن
	نام آیوپاک ارجح benzo[pqr]tetraphene
	نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی benzo[a]pyrene
	دیگر نام‌ها benz[a]pyrene; 34-benzpyrene; 34-benzopyrene; 34-benz[a]pyrene; 34-benzo[a]pyrene; pentacyclo[10.6.2.027.0919.01620]icosa-135791113151719-decaene[نیازمند منبع]
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۵۰-۳۲-۸
پاب‌کم	۲۳۳۶
کم‌اسپایدر	۲۲۴۶
UNII	3417WMA06D
شمارهٔ ئی‌سی	200-028-5
شمارهٔ یواِن	3077 3082
KEGG	C07535
ChEBI	CHEBI:29865
ChEMBL	CHEMBL۳۱۱۸۴
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	DJ3675000
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
	SMILES c1ccc2c(c1)cc3ccc4cccc5c4c3c2cc5 ;
	InChI InChI=1S/C20H12/c1-2-7-17-15(4-1)12-16-9-8-13-5-3-6-14-10-11-18(17)20(16)19(13)14/h1-12H ; Key: FMMWHPNWAFZXNH-UHFFFAOYSA-N InChI=1/C20H12/c1-2-7-17-15(4-1)12-16-9-8-13-5-3-6-14-10-11-18(17)20(16)19(13)14/h1-12H; Key: FMMWHPNWAFZXNH-UHFFFAOYAQ;
خصوصیات
فرمول مولکولی	C20H۱۲
جرم مولی	۲۵۲٫۳۱ g mol−1
چگالی	1.24 g/cm3 (25 °C)
دمای ذوب	۱۷۹ درجه سلسیوس (۳۵۴ درجه فارنهایت؛ ۴۵۲ کلوین)
دمای جوش	۴۹۵ درجه سلسیوس (۹۲۳ درجه فارنهایت؛ ۷۶۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب	0.2 to 6.2 µg/L
پذیرفتاری مغناطیسی	-135.7·10-6 cm3/mol
خطرات
GHS pictograms
سیستم هماهنگ جهانی طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری مواد شیمیایی	Danger
GHS hazard statements	H317, H340, H350, H360, H400, H410
GHS precautionary statements	P201, P202, P261, P272, P273, P280, P281, P302+352, P308+313, P321, P333+313, P363, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P391, P405
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

بنزو آلفا پیرن یک هیدروکربن آروماتیک چند حلقه ای و نتیجه احتراق ناقص مواد آلی در دمای بین ۳۰۰ درجه سلسیوس (۵۷۲ درجه فارنهایت) و ۶۰۰ درجه سلسیوس (۱٬۱۱۲ درجه فارنهایت) این ترکیب همه جا را می‌توان در قطران ذغال سنگ، دود تنباکو و بسیاری از غذاها، به ویژه گوشت‌های کبابی یافت. ماده ای با فرمول C ₂₀ H ₁₂ یک نوع از بنزوپیرن است که توسط حلقه بنزن ذوب شده در پیرن تشکیل می‌شود. این ماده از مهمترین مواد سرطانزا است

منابع[ویرایش]

↑ Henri A. Favre, Warren H. Powell (2013). Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013. انجمن سلطنتی شیمی. p. 232. ISBN 978-0-85404-182-4.
↑ William M. Haynes (2016). CRC Handbook of Chemistry and Physics (97th ed.). Boca Raton: CRC Press. pp. 3–42. ISBN 978-1-4987-5429-3.

[bluebook-1] Henri A. Favre, Warren H. Powell (2013). Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013. انجمن سلطنتی شیمی. p. 232. ISBN 978-0-85404-182-4.

[crc97-2] William M. Haynes (2016). CRC Handbook of Chemistry and Physics (97th ed.). Boca Raton: CRC Press. pp. 3–42. ISBN 978-1-4987-5429-3.

[۱]

[۲]