برون‌راند بهنجار
در لرزه‌شناسی بازتابی، برون‌راند بهنجار[۱] (انگلیسی: Normal moveout) یا NMO اثری را که فاصله بین یک منبع لرزه ای و یک گیرنده بر زمان رسیدن یک بازتاب لرزه‌ای به شکل افزایش زمان با دوراُفت دارد را توصیف می‌کند.[۲] رابطه بین زمان رسیدن و دوراُفت آن به‌شکل تابع هذلولوی است و این معیاری اصلی است که یک ژئوفیزیک‌دان برای تصمیم‌گیری در مورد بازتابی بودن یا نبودن یک رویداد از آن استفاده می‌کند.[۳] برون‌راند بهنجار با برون‌راند شیب (DMO) که تغییری سیستماتیک در زمان رسیدن به دلیل یک لایه پرشیب است، متفاوت است.
برون‌راند بهنجار به ترکیب پیچیده‌ای از عوامل از جمله سرعت بالای بازتابنده، دوراُفت، شیب بازتابنده و آزیموت گیرنده منبع نسبت به شیب بازتابنده بستگی دارد.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «برون‌راند بهنجار» [ژئوفیزیک] هم‌ارزِ «normal moveout»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر چهارم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱ (ذیل سرواژهٔ برون‌راند بهنجار)
- ↑ «Schlumberger Oilfield Glossary. NMO». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۲۴.
- ↑ Sheriff, R. E. , Geldart, L. P. (1995). Exploration Seismology (2nd ed.). Cambridge University Press. p. 86. ISBN 0-521-46826-4.
{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Yilmaz, Öz (2001). Seismic data analysis. Society of Exploration Geophysicists. p. 274. ISBN 1-56080-094-1.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Normal moveout». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۲۴.
 | این یک مقالهٔ خرد درباره لرزه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |