پرش به محتوا

بخور زار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ظاهر بخور زار

بخور زار یا عود زار به معنای عود یا بخوری خوشبو برای موجودات ماورائی است. بخور زار متشکل از چندین برگ و ریشه گیاه و تنه درخت و روغن و پودر سنگ کانی، صمغ و بسیاری است، بخور زار یک مادهٔ مهم در علم گیاه پزشکی عصر هخامنشیان و ماده ای مقدس در فرهنگ عصر قدیم یهود بشمار می‌آید. بخور زار دارای خواص پزشکی فراوانی همچون ترمیم بافتهای آسیب دیده مغز و نرمال کردن فعالیت سوخت و ساز بدن و تنظیم ضربان قلب و دود حاصل از آن تصفیه و ضد غفونی کننده هوای محیط است.[۱] در زمان های قدیم از بخور زار برای ضد عفدنی هوا استفاده می کردند. بخور زار مهمترین عامل در علوم فراطبیعی و کلید اصلی دعانویسی در یهود است. همچنین جایگاه خاصی در میان عالمان خیفه دارد. بخور زار در بدنه سنگی، انرژی های مثبت را جذب می کند.

در ادبیات[ویرایش]

تا صبر را نباشد شیرینی شکر تا بید را نباشد بوی چو داربوی
درون خرگه از بوی خجسته بخور عود و عنبر کله بسته
هر کجا عود بود بوی خوش عود بود ندهد بوی نه هر چوبی و نه هر حطبی

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتاب‌ها
  • میرحیدر، حسین (۱۳۷۳). معارف گیاهی. ج. ۸ جلدی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص. ۶۴۷.
  • واژه‌نامه برخط دهخدا