اگنس تورناوئر
| اگنس تورناوئر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹۶۲ (۶۱–۶۲ سال) پاریس |
| ملیت | فرانسوی، سوئیسی |
| تحصیلات | مدرسه عالی ملی هنرهای تزئینی |
| شناخته‌شده برای | نقاشی، کلاژ، مجسمه‌سازی، installation art |
| کارهای برجسته | Portraits grandeur nature, Matrice/sol, Grande prédelle, Big-Big et Bang-Bang, Olympia |
| وبگاه | |
اگنس تورنوئر (متولد ۱۹۶۲) هنرمند معاصر فرانسوی-سوئیسی است.[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
اگنس تورنوئر در سال ۱۹۶۲ در پاریس، فرانسه به دنیا آمد و در آنجا به زندگی و کار خود ادامه داد. او در مدرسه عالی ملی هنرهای تزئینی حضور یافت و در آنجا سینما و هنر ویدئویی خواند.[۲][۳]
کار قابل توجه[ویرایش]
بیگ بیگ و بنگ بنگ (۱۹۹۵–۱۹۹۶)[ویرایش]
Big-Big et Bang-Bang مجموعه‌ای از نقاشی‌های اکریلیک انتزاعی با رنگ‌های ظریف روی بوم هستند که توسط تورنوئر بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ خلق شده‌اند
پرتره‌های عظمت طبیعت (۲۰۰۷–۲۰۰۹)[ویرایش]
در سال ۲۰۰۷، تورنوئر برای اولین بار کار خود را با نام پرتره، عظمت طبیعت به نمایش گذاشت.[۴] این اثر که بازنمایی تحت اللفظی و مجازی زن در هنر را زیر سؤال می‌برد، او را به شهرتی دست نیافتنی به عنوان یک هنرمند سوق داد.[۵]
پردلز (۲۰۰۷–۲۰۱۱)[ویرایش]
در آغاز سال ۲۰۰۷، تورنائر مجموعه‌ای از آثار به نام Prédelle (اصطلاح فرانسوی برای predella) را تولید کرد.[۶]
المپیا شماره ۲ (۲۰۱۲)[ویرایش]
در سال ۲۰۱۳، تورنوئر توسط دانشگاه ییل برای شرکت در نمایشگاهی به مناسبت ۱۵۰ سالگرد دو اثر ادوارد مانه (المپیا و ناهار در چمنزار، ۱۸۶۳) دعوت شد. تورنوئر نقاشی المپیا شماره ۲ را ارائه کرد که دارای بازنمایی از المپیای مانه با شرایط متنی دوست داشتنی بر روی تصویر است.[۷] تورناوئر همچنین سخنران کنفرانس مرتبط بود.[۸]
شما (۲۰۱۲–۲۰۱۳)
در طی یک دوره دوماهه در سال ۲۰۱۵، کالج عیسی در دانشگاه کمبریج سه پرتره از فارغ التحصیلان مرد را در سالن غذاخوری رسمی با یک طرح سه‌گانه با مداد رنگی توسط تورنائر به نام تو جایگزین کرد. این پرتره‌های بزرگ زنان استخراج‌شده از نقاشی‌های مانه است: نواری در فولی‌برگر، راه‌آهن (نقاش ویکتورین لوئیز مورنت) و پرتره دیگری از مورنت.[۹] محور اصلی انتخاب تورنوئر از کار مانه به عنوان نقطه شروع، این تصور است که سوژه‌های زن او در مقابل مدل‌ها، خود نقاش بودند؛ بنابراین، به ناچار، توجه سوژه‌ها در نقاشی‌ها مربوط به همتایان حرفه‌ای مانه است که در حین کار به او نگاه می‌کنند.[۱۰] این اولین بار بود که آثار تورناور در بریتانیا به نمایش درآمد.[۱۱]
ماتریس/سل (۲۰۱۲)[ویرایش]
[۱۲] کار ماتریس/سل شامل قالب‌هایی از حروف الفبای ساخته شده از رزین است. از طریق شخصیت‌هایی که از فضای منفی قالب‌ها خلق می‌شوند، این اثر قصد دارد نشان دهد که هنر یک مسئله تفسیر و زبان است، عناصری که دائماً تغییر می‌کنند.[۱۳]
نقاشی به عنوان یک رسانه[ویرایش]
تورنوئر همچنان به چالش کشیدن ارتباط رسانه نقاشی امروزی ادامه می‌دهد، چیزی که علیرغم سرمایه‌گذاری در روش‌های دیگر، اصلی‌ترین عنصر او باقی مانده‌است.[۱۴] برای تورنوئر، یک نقاشی صرفاً یک سطح غیرفعال برای نمایش یک تصویر نیست. بلکه وسیله ای برای یک تجربه فعال برای بیننده است.[۱۵] او اظهار داشته‌است که علاقه‌مند به کار با رنگ، یک شی معمولی و بی جان، به عنوان وسیله ای برای مقابله با بی انتهائی است.[۱۶]
رابطه با زبان[ویرایش]
تورنوئر مدت‌هاست که شیفته زبان بوده‌است، همان‌طور که مضمون تکراری بازی با کلمات، متن و نمادها در آثار او نشان می‌دهد.[۱۷] او به عنوان جانشین دور جنبش هنر و زبان در نظر گرفته شده‌است.[۱۸]
تورنوئر رسانه نقاشی را «محل سخنرانی» می‌داند. تفسیر او از این ایده فراتر از ظاهر فیزیکی متن در نقاشی‌ها است و بر مادی شدن خود اندیشه دلالت دارد.[۱۹] او در مجسمه‌اش، ٖ، از حروف ساخته‌شده از رزین استفاده می‌کند، نه صرفاً به‌عنوان ابزار تحت اللفظی، بلکه به‌عنوان جداکننده‌های فضایی که میان‌ها فضایی را تشکیل می‌دهند که می‌توان در آن گردش کرد.[۲۰]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Agnès Thurnauer". Centre Pompidou. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ Simons, Pauline (24 October 2009). "Les mandarins de l'art contemporain". Le Figaro (به فرانسوی). ISSN 0182-5852. Retrieved 21 March 2015.
- ↑ Boulbès, Carole (10 February 2012). "Portrait. Agnès Thurnauer". Critique d'art. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ "Agnès Thurnauer, Portraits Grandeur Nature, 2007-2008". elles@centrepompidou. Centre Pompidou. 2007. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ "La Collection: Agnès Thurnauer ou "le surgissement de l'être peinture"". Arte. 16 August 2012. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ "Prédelle (Rainbow Elbow)". Centre Pompidou. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ Jones, Sara (13 September 2013). "'Olympiad' celebrates modernist masterpieces". Yale Daily News. Retrieved 15 March 2015.
- ↑ McDonald, Amy Athey (10 September 2013). "Yale marks 150th anniversary of Manet's landmark paintings". YaleNews. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ Schoefer, Till (30 January 2015). "Jesus installs female portraits". Varsity. Retrieved 23 March 2015.
- ↑ News, Cambridge (26 January 2015). "Esteemed men make way for women at Jesus College's Great Hall". Cambridge News. Archived from the original on 2015-04-02. Retrieved 23 March 2015.
{{cite news}}:|last=has generic name (help) - ↑ "You – an exhibition by Agnès Thurnauer". University of Cambridge, For staff. 22 January 2015. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ Duverger, Sylvia (October 22, 2012). "Exposition roman psychanalytique The Hidden Mother à l'atelier Rouart, 12 octobre-17 novembre 2012". Féministes en tous genres. Archived from the original on February 8, 2018.
- ↑ "Exposition " Agnès Thurnauer: Le pays et la langue " à Kunsthalle LAB — Institut Français de Slovaquie". institutfrancais.sk (به فرانسوی). Archived from the original on 2017-11-07. Retrieved 2017-11-03.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ Hindry, Ann (June 2014). "Nantes, Bayeux, Paris: Agnès Thurnauer" (PDF). Artpress (412). ISSN 0245-5676. Archived from the original (PDF) on 2 April 2015. Retrieved 10 March 2015.
- ↑ "La Collection: Agnès Thurnauer ou "le surgissement de l'être peinture"". Arte. 16 August 2012. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 10 March 2015.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ Bellet, Harry (30 April 2014). "Agnès Thurnauer arpente le langage de la peinture". Le Monde. Retrieved 31 August 2016.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ Bellet, Harry (30 April 2014). "Agnès Thurnauer arpente le langage de la peinture". Le Monde. Retrieved 31 August 2016.