اوفاتومومب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اوفاتومومب
پادتن مونوکلونال
گونهWhole antibody
منبعانسان
هدفCD20
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریArzerra
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa610009
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • AU: C
روش مصرف داروتزریق وریدی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر حذف14 days
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
  • none
UNII
ChEMBL
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC6480H10022N1742O2020S44
جرم مولی146.1 kg/mol g·mol−1
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

اوفاتومومب[۱] (انگلیسی: Ofatumumab) که در ایران با نام اوفاتوموماب هم شناخته می‌شود، یک پادتن مونوکلونال انسانی علیه CD20 است که فعال‌شدن لنفوسیت بی را در مراحل آغازین متوقف می‌کند. سازمان غذا و داروی آمریکا اوفاتومومب را برای درمان لوسمی مزمن لنفاوی مقاوم به درمان با فلودارابین و آلمتوزومب تأیید کرده‌است و اثرات بالقوه‌ای هم در درمان لنفوم بزرگ سلول بی منتشر، روماتیسم مفصلی و ام‌اس از خود نشان داده‌است.

مصارف پزشکی[ویرایش]

تنها مصرفی از اوفاتومومب که تائیدیه رسمی دریافت کرده‌است، بیماری لوسمی مزمن لنفاوی (CLL) است.[۲][۳][۴]

عوارض جانبی[ویرایش]

عوارض جانبی این دارو برحسب میزان وقوع به شرح زیر است:[۲][۳][۴]

بسیار شایع (احتمال بیش از ۱۰٪):

بسیار شایع (احتمال بین ۱ تا ۱۰٪):

ناشایع (احتمال مابین ۰٫۱ تا ۱٪):

نادر (احتمال کمتر از ۰٫۱٪):

موارد منع مصرف[ویرایش]

استفاده از اوفاتومومب در کسانی که به اجزاء دارویی آن حساسیت دارند، مطلقاً ممنوع است.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Zhang, Bodi (2009). "Ofatumumab". mAbs. 1 (4): 326–331. doi:10.4161/mabs.1.4.8895. PMC 2726602. PMID 20068404.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "ARZERRA (ofatumumab) injection, solution [GlaxoSmithKline LLC]". DailyMed. GlaxoSmithKline LLC. September 2013. Retrieved 24 January 2014.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Arzerra : EPAR - Product Information" (PDF). European Medicines Agency. Glaxo Group Ltd. 7 March 2013. Archived from the original (PDF) on 4 February 2014. Retrieved 24 January 2014.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Arzerra (acetate formulation) -Summary of Product Characteristics (SPC)". electronic Medicines Compendium. GlaxoSmithKline UK. 27 November 2013. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 24 January 2014.