اوراش (الهه)
| اوراش | |
|---|---|
الههٔ زمین | |
| اطلاعات شخصی | |
| شریک زندگی | آنو |
| فرزندان | آمورو، باو، انکی (گاهی)، گشتینانا (گاهی)، ایشکور، ایشتاران، لوگالباندا (احتمالا)، نینیسینا، نینکاراک، نینسون (احتمالا) |
اوراش (سومری: 𒀭𒅁)، یا Urash الهه‌ای بین‌النهرینی و انسان‌انگاری‌شدهٔ زمین بود.
ارتباط با سایر خداییان[ویرایش]
آنو[ویرایش]
اوراش در جایگاه همسر آنو به خوبی گواهی شده است.[۱] فرانس ویگرمن آشکارا از او به عنوان رایج‌ترین همسرِ به رسمیت شناخته‌شده یاد می‌کند.[۲] او به ویژه در متن‌های بین دوره اکدی و بابلی باستان در ارتباط با آنو ظاهر می‌شود.[۳]
فرزندان[ویرایش]
همانگونه که در سرودهایی که به طور سنتی به انهدوآنا نسبت داده می‌شود، گواهی شده است خداییان گوناگونی را می‌توان فرزندان یا نوه‌های اوراش و آنو در نظر گرفت.[۳] به عنوان مثال می‌توان به الهه‌های پزشکی نینیسینا و نینکاراک[۴] و نیز آمورو، باو و ایشتاران.[۳]
پرستش[ویرایش]
گرچه نادر، پیشکش به اوراش و آنو به عنوان یک جفت، در اسناد دوره سلسله سوم اور گواهی شده است.[۵]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Lambert 2013, p. 311.
- ↑ Wiggermann 1998, p. 138.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Krebernik 2014, p. 402.
- ↑ Westenholz 2010, pp. 382–383.
- ↑ Krebernik 2014, p. 403.
منابع[ویرایش]
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Edzard, Dietz-Otto (1971), "Geštinanna", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2023-04-06
- Horowitz, Wayne (1998). Mesopotamian Cosmic Geography. Eisenbrauns. ISBN 978-0-931464-99-7. Retrieved 2023-04-06.
- Klein, Jacob (1981), Three Šulgi Hymns: Sumerian Royal Hymns Glorifying King Šulgi of Ur, Bar-Ilan University Press, ISBN 9652260185, OCLC 1333355368
- Krebernik, Manfred (2014), "Uraš A", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2023-04-06
- Lambert, Wilfred G. (1999). "Literary Texts from Nimrud". Archiv für Orientforschung. Archiv für Orientforschung (AfO)/Institut für Orientalistik. 46/47: 149–155. ISSN 0066-6440. JSTOR 41668445. Retrieved 2023-04-08.
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian creation myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Lisman, Jan (2019). "The (Inchoate) Marriage of Lugalbanda and Ninsumuna". Journal of the Ancient Near Eastern Society "Ex Oriente Lux" (JEOL). Leiden: Dutch Ancient Near Eastern Society “Ex Oriente Lux”. 47. ISSN 0075-2118.
- Schwemer, Daniel (2001). Die Wettergottgestalten Mesopotamiens und Nordsyriens im Zeitalter der Keilschriftkulturen: Materialien und Studien nach den schriftlichen Quellen (به آلمانی). Wiesbaden: Harrassowitz. ISBN 978-3-447-04456-1. OCLC 48145544.
- Westenholz, Joan G. (2010). "Ninkarrak – an Akkadian goddess in Sumerian guise". Von Göttern und Menschen. BRILL. pp. 377–405. doi:10.1163/9789004187474_020. ISBN 9789004187481.
- Wiggermann, Frans A. M. (1992). "Mythological Foundations of Nature". Natural phenomena: their meaning, depiction, and description in the ancient Near East. Amsterdam, North-Holland: Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. ISBN 0-444-85759-1. OCLC 32242903.
- Wiggermann, Frans A. M. (1998), "Nammu", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2023-04-06