انتخابات پارلمانی مقدونیه شمالی (۲۰۲۰)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


انتخابات پارلمانی مقدونیه شمالی (۲۰۲۰)
مقدونیه شمالی
→ ۲۰۱۶
۱۵ ژوئیه ۲۰۲۰
۲۰۲۴ ←

تمام ۱۲۰ کرسی مجمع عمومی مجلس جمهوری مقدونیه شمالی
مشارکت ۵۲٫۰۲٪ کاهش 14.77 pp
  حزب نخست حزب دوم حزب سوم
 
رهبر زوران زائف هریستیان میکوسکی علی احمتی
حزب SDSM VMRO-DPMNE اتحادیه دموکراتیک ادغام
اتحاد/فهرست می‌توانیم آغازی نو
رهبر از ۲۰۱۳ ۲۰۱۷ ۲۰۰۲
انتخابات پیش ۵۴ کرسی ۵۱کرسی ۱۰کرسی
کرسی‌های به‌دست‌آمده ۴۶ ۴۴ ۱۵
تغییر کرسی‌ها کاهش ۸ کاهش ۷ افزایش ۵
رأی‌های مردمی ۳۲۷٬۴۰۸ ۳۱۵٬۳۴۴ ۱۰۴٬۶۹۹
درصد رأی ۳۵٫۸۹٪ ۳۴٫۵۷٪ ۱۱٫۴۸٪

  حزب چهارم حزب پنجم حزب ششم
 
رهبر ضیادین سلا دیمیتار آپازیف مندوه تاچی
حزب اتحاد آلبانیایی‌ها حزب چپ لویکا حزب دموکراتیک آلبانیایی‌ها
اتحاد/فهرست حالا وقتشه
رهبر از ۲۰۱۶ ۲۰۲۰ ۲۰۰۷
انتخابات پیش ۳کرسی ۰ کرسی ۲کرسی
کرسی‌های به‌دست‌آمده ۱۲ ۲ ۱
تغییر کرسی‌ها افزایش ۹ افزایش ۲ کاهش ۱
رأی‌های مردمی ۸۱٬۶۲۰ ۳۷٬۴۲۶ ۱۳٬۹۳۰
درصد رأی ۸٫۹۵٪ ۴٫۱۰٪ ۱٫۵۳٪

نتایج انتخابات و حوزه‌های انتخابیه


     SDSM   VMRO-DPMNE   DUI  اتحاد حزب دموکرات آلبانی     DPA      لویکا مقدونیه شمالی


انتخابات پارلمانی مقدونیه شمالی (۲۰۲۰) پیش از انتخابات

الیور اسپاسوفسکی
SDSM

نخست‌وزیر انتخاب شده

اعلام‌نشده

انتخابات پارلمانی مقدونیه شمالی (انگلیسی: 2020 North Macedonian parliamentary election) در ۱۵ ژوئیه ۲۰۲۰ برگزار شد. این انتخابات برنامه‌ریزی شده بود تا در نوامبر ۲۰۲۰ برگزار گردد، اما در سوم ژانویه ۲۰۲۰ زوران زائف نخست‌وزیر وقت مقدونیه شمالی پس از ناکامی در مذاکرات شورای اروپا برای الحاق با اتحادیه اروپا به انتخابات زودرس فراخوان داد و از سمت خود کناره‌گیری کرد، در نتیجه برگزاری انتخابات زودرس در دستور کار قرار گرفت. در روز ۱۵ ژوئیه شهروندان مقدونیه شمالی در شرایط کروناویروس به پای صندوق‌های رای رفتند تا در نخستین انتخابات این کشور منطقه بالکان پس از تغییر نام رسمی آن شرکت کنند.[۱]

نظام انتخاباتی[ویرایش]

محل پارلمان مقدونیه شمالی

شش حوزه انتخابیه مقدونیه شمالی از ۱۲۳ کرسی مجلس نمایندگان جمهوری مقدونیه شمالی، ۱۲۰ نفر از شش حوزه انتخابیه که به هر حوزه ۲۰ کرسی تعلق می‌گیرد انتخاب می‌شوند. این گزینش نمایندگان در مقدونیه شمالی با استفاده از لیست بسته و نمایندگی تناسبی انتخاب می‌شوند و کرسی‌های مجلس با استفاده از روش d'Hondt تعیین می‌شود. سه کرسی باقیمانده نیز توسط شهروندان مقدونیه که در خارج از کشور زندگی می‌کنند انتخاب می‌شوند،[۲] اما فقط درصورتی که تعداد آرا آنها بیش از کاندیدای منتخب در انتخابات قبلی باشند. اگر لیستی از این آستانه عبور کند، یک کرسی به دست می‌آورد. برای گزینش دو کرسی باقیمانده، یک لیست باید دو برابر تعداد آراء را کسب کند، و برای کسب سه کرسی آستانه سه برابر تعداد آرا قابل قبول است. این کرسی‌ها به دلیل مشارکت کافی در انتخابات سال ۲۰۱۶ پر نشدند.[۳]

نتایج انتخابات[ویرایش]

به دنبال شمارش آرای اخذ شده،[۴]

مشخص شد که حزب حاکم «سوسیال دموکرات‌های جدید» منتصب به زوران زائف، نخست‌وزیر سابق این کشور با کسب ۳۵٫۸۹ درصد آرا در صدر قرار گرفت.[۵][۶][۷] حزب اپوزیسیون راست میانه «وی ام آراو-دی پی ام ان ای» به رهبری هریستیان میکوسکی با کسب ۳۴٫۵۷ درصد آرا در جایگاه دوم و بزرگ‌ترین حزب قومی آلبانی در مقدونیه شمالی موسوم به «اتحادیه دموکرات برای ادغام» به رهبری علی احمتی با کسب ۱۱٫۴۸ درصد آرا در جایگاه سوم قرار گرفتند.[۸]

شش حوزه انتخاباتی مقدونیه شمالی

کارزار[ویرایش]

احزاب مقدونیه شمالی شامل اتحادیه سوسیال دموکرات مقدونیه (لیو جی) و همچنین حزب مخالف دموکرات ناسیونالیستی ВМРО-، که مخالف تغییر نام در مقدونیه شمالی بودند، اگر چه از اوایل اکتبر ۲۰۱۹ شروع به فعالیت کردند، با اینحال انتخابات به‌طور زودرسی برگزار شده بود؛ بنابراین کارزار حزب عدالت و توسعه روی نقش حزب در ادغام یورو و از جمله حل اختلاف با یونان و تأمین عضویت در ناتو تأکید داشت. اما کارزار VMRO-ДПМНЕ مخالف تغییر نام بود و دولت را به فساد متهم کرد.[۹]

در ۱۹ فوریه، اتحاد برای آلبانی‌ها (AA) و ائتلاف انتخاباتی «آلترناتیو» را اعلام کردند.[۱۰]

در ۲۷ فوریه، اتحادیه سوسیال دموکرات مقدونیه و جنبش بسا ائتلاف انتخاباتی را اعلام کردند.[۱۱]

این انتخابات در میان همه‌گیری COVID-19 برگزار شد.

پشتیبانی و تأییدها[ویرایش]

نخست‌وزیر مجارستان ویکتور اوربان نتیجه انتخابات را تأیید کرد،[۱۲] این در حالی است که اتحادیه سوسیال دموکرات‌ها (حزب حاکم) موافقت نامه‌هایی را از ژان آسلبرن، وزیر امور خارجه لوکزامبورگ و همچنین میخائیل روث که به عنوان معاون وزیر آلمان در پارلمان اروپا فعالیت می‌کند، دریافت کرد. همچنین پدرو سانچز (نخست‌وزیر اسپانیا[۱۳]و آلکسیس سیپراس (نخست‌وزیر سابق یونان).[۱۴] حزب آ.ال.دی. یی، حزب لیبرال دموکرات نیز حمایت خود را اعلام کردند، و حزب سبز اروپا و همچنین تجدید دموکراتیک مقدونیه نیز انتخابات را که هر دو در ائتلاف تحت رهبری حزب عدالت و توسعه مشارکت کردند انتخابات را تأیید نمودند،[۱۵] نخست‌وزیر پیشین کوزوو، آلبین کورتی و همچنین اتحاد برای آلبانی‌ها نیز این انتخابات را تأیید کردند.[۱۶]

منابع[ویرایش]

  1. Government of North Macedonia officially postpones the elections European Western Balkans, 23 March 2020
  2. Electoral system IPU
  3. Early Parliamentary Elections 11 December 2016 OSCE
  4. Early Parliamentary Elections 11 December 2016 OSCE
  5. Nektaria Stamouli (16 ژوئیه 2020). "Ruling Social Democrats on course to win North Macedonia election". POLITICO. Retrieved 17 July 2020.
  6. Deutsche Welle. "Opinion: Election nail-biter in North Macedonia ends in political standoff". DW.COM (به انگلیسی). Retrieved 17 July 2020.
  7. "Mickoski willing to enter talks with all parties, won't accept blackmail". МИА (به انگلیسی). Archived from the original on 16 July 2020. Retrieved 17 July 2020.
  8. Electoral system IPU
  9. North Macedonia Parties Gear up for Possible Elections Balkan Insight, 4 October 2019
  10. Sela dhe Gashi nesër nënshkruajnë zyrtarisht marrëveshjen për koalicionim Gazeta Express, 19 February 2020
  11. "Најголема мултиетничка коалиција - СДСМ и БЕСА го официјализираа предизборниот договор".
  12. North Macedonia holds first election since changing its name
  13. Kolekjevski, Ivan (6 ژوئیه 2020). "Spanish PM Sanchez believes Zaev-led pro-European government to lead country after elections". MIA (به انگلیسی). Archived from the original on 17 July 2020. Retrieved 13 July 2020.
  14. Kolekjevski, Ivan (7 ژوئیه 2020). "Tsipras: Progressive chapter to continue only with Zoran Zaev". MIA (به انگلیسی). Archived from the original on 14 July 2020. Retrieved 13 July 2020.
  15. "North Macedonia to hold parliamentary elections on 15 July". Alliance for Liberals and Democrats in Europe Party (به انگلیسی). 8 ژوئیه 2020. Retrieved 15 July 2020.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)[پیوند مرده]
  16. Kolekjevski, Ivan (9 ژوئیه 2020). "European Greens support DOM for July 15 elections". MIA (به انگلیسی). Archived from the original on 13 July 2020. Retrieved 13 July 2020.