انتخابات سراسری آرژانتین (۲۰۲۳)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انتخابات سراسری آرژانتین (۲۰۲۳)
آرژانتین
→ ۲۰۱۹
  • ۲۲اکتبر ۲۰۲۳ (مرحله اول)
  • ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ (مرحله دوم)

۲۰۲۷ ←

نظرسنجی‌ها
 
نامزد سرخیو ماسا خاویر میلئی
حزب جبهه پیشگام حزب آزادی آرژانتین
اتحاد اتحاد برای وطن لیبرتی پیشرفته
ایالت خانگی بوئنوس آیرس بوئنوس آیرس
جفت انتخابی آگوستین اسکار روسی ویکتوریا ویاروئل


رئیس‌جمهور پیش از انتخابات

آلبرتو فرناندز
باهم برای تغییر

رئیس‌جمهور برگزیده

اعلام‌نشده

انتخابات سراسری آرژانتین (انگلیسی: 2023 Argentine general election) در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ برای انتخاب رئیس‌جمهور، معاون رئیس‌جمهور، اعضای کنگره ملی و فرمانداران اکثر استان‌ها برگزار شد. از آنجا که هیچ‌یک از نامزدهای ریاست‌جمهوری اکثریت را در مرحله اول به دست نیاوردند، در مرحله دوم که در ۱۹ نوامبر۲۰۲۳ برگزار گردید، خاویر میلئی با غلبه بر سرجیو ماسا برنده انتخابات سراسری آرژانتین شد.[۱]

خاویر میلئی قرار است در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳ سوگند یاد کند[۲] آلبرتو فرناندز رئیس‌جمهور فعلی و کریستینا فرناندز دی کرشنر معاون رئیس‌جمهور و رئیس‌جمهور سابق، علیرغم اینکه هر دو واجد شرایط برای دومین دوره متوالی بودند، برای انتخاب مجدد شرکت نکردند.[۳][۴]

با صعود سرجیو ماسا از حزب حاکم اتحادیه برای میهن به دور دوم در ۱۹ نوامبر به‌طور غیرمنتظره‌ای در جایگاه اول قرار گرفت و ۳۶ درصد آرا را به دست آورد و خاویر میلئی از لیبرتی پیشروی با ۳۰ درصد آرا دوم شد. پیروزی ماسا در دور اول به دلیل تورم شدیدی بود که در دوران تصدی ماسا به عنوان وزیر اقتصاد رخ داد و همچنین پیشتازی میلئی در نظرسنجی‌ها تا آن مرحله، ناراحت‌کننده تلقی شد.[۵]

تاریخچه[ویرایش]

در انتخابات سراسری آرژانتین (۲۰۱۹)، حزب چپ‌گرای فرنته د تودوس آلبرتو فرناندز رئیس سابق کابینه و کریستینا فرناندز دی کرشنر سناتور ملی و رئیس‌جمهور سابق، رئیس‌جمهور مائوریسیو ماکری از حزب راست میانه (با هم برای تغییر) را شکست داد. ماکری و میگل آنجل پیچتو سناتور محافظه‌کار ملی پرونیست که در آستانه پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری بود به مرحله بعدی رفت. اما ماکری اولین رئیس‌جمهور تاریخ آرژانتین است که در انتخاب مجدد شکست خورد.[۶]

در دو سال اول ریاست‌جمهوری فرناندز به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ در آرژانتین با محدودیت دچار شد، که طی آن برای مهار شیوع بیماری تلاش کرد[۷] و به بحران بدهی به ارث رسیده از سلف خود پرداخت، وی اقدامات قرنطینه سختی را اعمال کرد.[۸] در حالی که اقتصاد در سال‌های ۲۰۲۲–۲۰۲۱ بهبود یافت،[۹] تورم به ۱۰۰٪ افزایش پیدا کرد (بالاترین نرخ تورم از سال ۱۹۹۱).[۱۰] میزان محبوبیت فرناندز در طول دوران ریاست جمهوری‌اش به‌طور مداوم پایین آمد، فقط در چند مورد خاص، میزان محبوبیت او بیش از ۵۰٪ بوده‌است، بر اساس گزارش روزنامه بریتانیایی اکونومیست، فرناندز «یک رئیس‌جمهور بی‌برنامه» شناخته شد که دارای یک «دولت ضعیف» است،[۱۱][۱۲] که اشاره به عدم تصمیم‌گیری مستقل او دارد. در عوض، تصمیمات او تحت تأثیر شدید معاون رئیس‌جمهور و رئیس‌جمهور سابق کریستینا فرناندز دی کرشنر، رهبر ائتلاف بود که خود فرناندز او را «منبع دائمی مشاوره» توصیف کرد قرار داشت،[۱۳] انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۱ منجر به ضررهای سنگینی برای حزب فرنته دو تودوس شد که اکثریت خود را در هر دو مجلس کنگره از دست داد. ناظران این ضرر را به خشم گسترده از تورم بالا و افزایش فقر نسبت دادند.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]

برگه‌های رای مورد استفاده برای انتخابات عمومی ۲۲ اکتبر.

نامزدهای ریاست‌جمهوری[ویرایش]

نام
تاریخ و مکان تولد
تجربه قبلی حزب معاون رئیس‌جمهور ائتلاف منابع
سرخیو ماسا
بی. ۱۹۷۲
وزیر اقتصاد (۲۰۲۲–تاکنون)
بیشتر ببینید
  • رئیس مجلس نمایندگان آرژانتین(۲۰۱۹–۲۰۲۲)
  • معاون مجلس نمایندگان از استان بوئنوس آیرس (۲۰۱۳–۲۰۱۷; ۲۰۱۹–۲۰۲۲)
  • شهردار تایگر پارتیدو (۲۰۰۷–۲۰۰۸; ۲۰۰۹–۲۰۱۳)
  • رئیس کابینه وزیران (۲۰۰۸–۲۰۰۹)
  • مدیر اجرایی ANSES (۲۰۰۷–۲۰۰۲)
  • معاون استانی بوینس آیرس (۱۹۹۹–۲۰۰۲)
  • نامزد ریاست‌جمهوری انتخابات سراسری ۲۰۱۵ آرژانتین از حزب اتحاد آلترناتیو جدید
جبهه تجدید
رئیس کابینه
آگوستین اسکار روسی
(حزب عدالت گرا آرژانتین)
اتحادیه برای وطن
احزاب عضو
  • حزب عدالت گرا آرژانتین
  • جبهه تجدید
  • جنبش اویتا
  • جبهه گسترده (آرژانتین)
  • حزب پیروزی (آرژانتین)
  • کالینا
  • برخورد جدید
  • پارتی کنسرت ]
  • جبهه پاتریا گراند
  • حزب همبستگی
  • حزب فدرال ۱۹۷۳
  • حزب ناسازگار
  • حزب کمونیست آرژانتین
  • اتحاد مردمی (آرژانتین)
  • حزب فرهنگ، آموزش و کار
  • حزب کمونیست انقلابی آرژانتین
  • حزب کار و عدالت
[۱۸]
خاویر میلئی
بی. ۱۹۷۰
معاون مجلس نمایندگان بوئنوس آیرس(۲۰۲۱–تاکنون)
حزب لیبرترین (آرژانتین)
معاون
ویکتوریا ویاروئل
(حزب دموکرات (آرژانتین))
آزادی پیشرفت می‌کند
اعضای حزب
  • حزب لیبرترین (آرژانتین)
  • حزب دموکراتیک ملی (آرژانتین)
  • حزب دموکراتیک (مندوزا)
    جنبش ادغام و توسعه (فراکسیون)
  • نیروی جمهوری‌خواه (آرژانتین)
    :حزب تجدید فدرال
  • تجدید جنگ صلیبی
  • اتحاد آزادی و کرامت
  • کنفدراسیون ورود به محله ریوس
  • جنبش بازنشستگان و جوانان
[۱۹][۲۰]

منابع[ویرایش]

  1. Phillips، Tom؛ Salomón، Josefina؛ Iglesia، Facundo (۲۰۲۳-۱۱-۱۹). «Argentina presidential election: far-right libertarian Javier Milei wins after rival concedes» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۲۱.
  2. "Argentina's opposition wins legislative polls ahead of 2023 election". www.efe.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-12.
  3. Struminger، Por Brenda (۲۰۲۳-۰۴-۲۱). «Alberto Fernández se bajó de la reelección y no será candidato a presidente». infobae (به اسپانیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۲۱.
  4. Página|12 (2022-12-06). "Cristina Kirchner: "No voy a ser candidata a nada, mi nombre no va a estar en ninguna boleta" | El fuerte mensaje de la vicepresidenta contra el lawfare". PAGINA12 (به اسپانیایی). Retrieved 2023-11-21.
  5. "Argentina presidential election: Javier Milei and Sergio Massa head for run-off vote". BBC. 23 October 2023. Retrieved 23 October 2023.
  6. Tereschuk, Nicolás (28 October 2019). "Perdió Macri". Infobae (به اسپانیایی).
  7. "Argentina orders exceptional lockdown in bid to contain virus". Bloomberg. 20 March 2020. Retrieved 14 December 2021.
  8. "Debt, default and disorder: Macri nears end with familiar crisis". Financial Times. 29 August 2019.
  9. "Preliminary data shows Argentina's economy grew 5.2% in 2022". Buenos Aires Times. 23 February 2023.
  10. "Argentina inflation forecast to top 100% as prices spiral". Reuters. 7 October 2022. Archived from the original on 25 December 2022. Retrieved 25 December 2022.
  11. "The Economist analyzed the phenomenon of weak presidents, who came to power thanks to the auspices of leaders stronger than themselves". 15 November 2020. Retrieved 3 February 2023.
  12. "The strong editorial of The Economist on Alberto Fernández: "He is a president without plan"". 3 December 2020. Retrieved 3 February 2023.
  13. "Alberto Fernández indicated that he constantly consults Cristina". 12 January 2020. Retrieved 3 February 2023.
  14. "Argentina president suffers severe setback in midterm elections", Deutsche Welle, 15 November 2021, archived from the original on 29 November 2021, retrieved 15 November 2021
  15. Ap (15 November 2021). "Argentina President suffers big loss in midterm elections". The Hindu. ISSN 0971-751X. Archived from the original on 15 November 2021. Retrieved 15 November 2021.
  16. "Argentina's Peronists set to lose control of Congress". Al Jazeera. 15 November 2021. Archived from the original on 20 August 2022. Retrieved 29 November 2021.
  17. Bronstein, Hugh; Misculin, Nicolás (15 November 2021). "Argentina's Peronists on the ropes after bruising midterm defeat". Reuters. Archived from the original on 17 November 2021. Retrieved 16 November 2021.
  18. "Sergio Massa será el único candidato a Presidente de Unión por la Patria". Clarín (به اسپانیایی). 23 June 2023. Archived from the original on 24 June 2023. Retrieved 24 June 2023.
  19. David Feliba (18 April 2022). "He raffles off his salary. He could be Argentina's next president". The Washington Post. Archived from the original on 5 July 2022. Retrieved 19 April 2022.
  20. Javier Milei sobre su candidatura a la presidencia en 2023: 'Es una decisión tomada' (به اسپانیایی), 3 April 2022, archived from the original on 30 April 2022, retrieved 30 April 2022