اسقاط کافه خیارات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اِسقاط کافه خیارات اصطلاحی است در حقوق قراردادها که اصولاً در جهت قوام و ثبات قرارداد به کار می‌رود. با ورود این اصطلاح به قرارداد امکان بر هم زدن یک‌جانبه آن از بین می‌رود.[۱]اِسقاط خیارات می‌تواند ضمن عقد اصلی یا پس از آن صورت گیرد، چنان‌که ماده ۴۴۸ قانون مدنی ایران در این باره مقرر می‌دارد: «سقوط تمام یا بعضی از خیارات را می‌توان در ضمن عقد شرط نمود». "اِسقاط" مصدر باب اِفعال از ریشهٔ «س ق ط» به معنای افکندن، انداختن و از ارزش انداختن است. در اصطلاح حقوقی به از اعتبار انداختن حقی اعم از مالی یا غیرمالی اِسقاط می‌گویند.[۲] "کافه" (با ف مشدد) به معنی "همه" است. "خیار" هم به معنای اختیار فسخ است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. «کافه خیارات». جام‌جم آن‌لاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۳.
  2. کاتوزیان، ناصر، اعمال حقوقی، تهران، شرکت سهامی انتشار، ۱۳۸۶، چاپ دوازدهم، ش ۳۳۸، ص ۳۴۶
  3. انصاری، مسعود، طاهری، محمدعلی؛ دانشنامه حقوق خصوصی، تهران، انتشارات محراب فکر، ۱۳۸۴، چاپ اول، ج 1، ص۲۷۲