آواز فارسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آواز بخش کلامی غیر متریکِ مد در موسیقی سنتی ایرانی است. در واقع این نوع خاص از فرم موسیقایی برخلاف تصنیف الگوی ریتمی ثابت ندارد.

در سالهای ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ محمود کریمی تمامی آوازهایی را که توسط محمدتقی مسعودیه ضبط و رونویسی شده بود اجرا کرد. این نسخه در سال ۱۳۷۶ در تهران منتشر شد.

منابع[ویرایش]