آنیتا پوینتر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنیتا پوینتر
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدآنیتا ماری پوینتر
زاده۲۳ ژانویهٔ ۱۹۴۸
اوکلند، کالیفرنیا
درگذشته۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ (۷۴ سال)
لس آنجلس، آمریکا
ژانر
پیشه(ها)خواننده-ترانه‌پرداز
سال‌های فعالیت۱۹۶۹–۲۰۱۵
ناشر(ان)
همکاری‌های مرتبط
وبگاه

آنیتا پوینتر (انگلیسی: Anita Pointer; ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۴۸– ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲) خواننده-ترانه‌پرداز و یکی از اعضای گروه خواهران پوینتر اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۵ میلادی فعالیت می‌کرد.

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

پوینتر و خواهرانش در سال ۱۹۷۳ به شهرت رسیدند، در سال ۱۹۷۴ هنگامی که او آهنگ اصلی «بله ما می‌توانیم» را خواند ترانه‌اش جزو ۱۰۰ ترانه داغ بیلبورد شد،[۱][۲] استعدادهای پوینتر در نویسندگی به این گروه کمک کرد تا تاریخ موسیقی را تغییر دهند، زمانی که «قصه پریان» در چارت‌های موسیقی کانتری به موفقیت رسید،[۳] خواهران پوینتر را به اولین گروه زن سیاه‌پوستی تبدیل کرد که در گرند اول اپری برنامه اجرا کنند. «قصه پریان» که توسط پوینتر و خواهرش بانی نوشته شده‌است و پوینتر آن را در وکال اصلی اجرا می‌کند، اولین جایزه گرمی را برای گروه به ارمغان آورد، جایزه گرمی برای بهترین اجرای کانتری توسط یک زوج دونفره یا گروهی همراه با آواز در سال ۱۹۷۵.[۴][۵]

زندگی شخصی[ویرایش]

پوینتر چندین بار ازدواج کرد و دارای یک فرزند شد.[۶] در دسامبر ۱۹۶۵، در سن ۱۷ سالگی، پوینتر با دیوید هارپر ازدواج کرد.[۶] آنها صاحب یک دختر به نام جادا پوینتر شدند که در ۹ آوریل ۱۹۶۶ به دنیا آمد.[۶] این زوج بعداً در سال ۱۹۶۶ طلاق گرفتند. جادا پوینتر در سال ۲۰۰۳ در سن ۳۷ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.[۷]

دخترش الهام‌بخش یکی از محبوب‌ترین آهنگ‌های خواهران پوینتر، «جادا» بود که توسط این گروه نوشته شد و در اولین آلبوم آنها در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. در اکتبر ۱۹۸۱، پوینتر با ریچارد گونزالس ازدواج کرد. پوینتر و گونزالس بعداً طلاق گرفتند.

برادر بزرگتر پوینتر، آرون پوینتر، بازیکن لیگ برتر بیسبال و بعداً داور لیگ ملی فوتبال شد. پسر عموی او پل سیلاس بازیکن و سرمربی اتحادیه ملی بسکتبال بود.

بیماری و مرگ[ویرایش]

در اکتبر ۲۰۲۱، پوینتر قرار بود همراه با خواهرش روث دونفره در کنسرت فصل ۶ خواننده نقابدار شرکت کنند، اما روث فاش کرد که پوینتر به دلیل ابتلا به بیماری در اجرا شرکت نکرده‌است.[۸]

پوینتر در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ در سن ۷۴ سالگی بر اثر سرطان در خانه خود در بورلی هیلز، کالیفرنیا درگذشت.[۹][۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. Traub, Alex (January 1, 2023). "Anita Pointer, Lead Vocalist Who Powered the Pointer Sisters, Dies at 74". The New York Times. p. B5. Retrieved January 2, 2023.
  2. "Billboard Hot 100". Billboard. January 2, 2013. Retrieved January 2, 2023.
  3. Roberts, Jeremy (January 1, 2023). "Inside 'Fairytale,' the Pointer Sisters' defiant country kiss-off covered by Elvis". Medium. Retrieved January 2, 2023.
  4. Brown, Mark (January 1, 2023). "Anita Pointer from Grammy-winning Pointer Sisters dies aged 74". The Guardian. Retrieved January 2, 2023.
  5. "1974 GRAMMY WINNERS – 17th Annual GRAMMY Awards". National Academy of Recording Arts and Sciences. Retrieved January 2, 2023.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Arkansas In Ink, Anita Marie Pointer (1948–). Retrieved July 15, 2020.
  7. "Singer Anita Pointer of The Pointer Sisters dies at age 74". Emea Tribune (به انگلیسی). Associated Press. January 1, 2023. Retrieved January 1, 2023.
  8. Jensen, Erin. "'Masked Singer': Cupcake is iced out; wildcard Caterpillar gives 'front-runner performance'". USA Today.
  9. Traub, Alex (January 1, 2023). "Anita Pointer, Lead Vocalist Who Powered the Pointer Sisters, Dies at 74". The New York Times. p. B5. Retrieved January 2, 2023.
  10. "Grammy-winning singer Anita Pointer dies aged 74". BBC News. January 1, 2023. Retrieved January 2, 2023.

پیوند به بیرون[ویرایش]