آلانزو (الهه)
| آلانزو | |
|---|---|
«زن جوان هپات» | |
 نقش برجسته‌ای از یازلیکایا دو شخصیت را نشان می‌دهد که آلانزو و کونزیشالی شناسایی شده‌اند. | |
| نام‌های دیگر | آلاسووا |
| مرکز فرهنگی غالب | تبال |
| اطلاعات شخصی | |
| والدین | هپات و تشوب |
| خواهر و برادر | شاروما، کونزیشالی |
آلانزو، نام پسین Alasuwa،[۱] الهه‌ای هوری بود که او را دختر هپات می‌دانستند.
شخصیت و ارتباط‌ها با سایر خداییان[ویرایش]
موقعیت آلانزو در مقام یک خدای جوان به عنوان ویژگی اصلی او در نظر گرفته می شود.[۲] به او می‌توان با عنوان زن جوان هپات، dḪepat=(v)e šiduri نامید.[۳] اندرو آر. جرج بیان می‌کند که اصطلاح شیدوری به خصوص به خوبی به عنوان لقب او ذکر شده است.[۴] او را دختر هپات و تشوب می‌دانستند.[۵]
پرستش[ویرایش]
آلانزو در کنار خداییانی همچون خواهر و برادرش شاروما و کونزیشالی و نیز تاکیتو، ناباربی، شووالا، آداما، کوبابا و سایرین به عنوان عضوی از حلقهٔ هپات در کالوتی،[۶] گونه‌ای از فهرست پیشکش هوری، گواهی شده است.[۷] او همچنین در یک متن آیینی، میان خداییانی ذکر شده است که بر مفهوم شارنا در دین هوری متمرکز است.[۸]
در هزاره اول پیش از دوران مشترک، همچنان در میان لووی‌ها پرستش می‌شد که او را آلاسووا می‌نامیدند.[۹][۱۰]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Hawkins 2013, p. 70.
- ↑ Haas 2015, p. 387.
- ↑ Bachvarova 2016, p. 159.
- ↑ George 2003, p. 149.
- ↑ Taracha 2009, p. 94.
- ↑ Taracha 2009, p. 119.
- ↑ Taracha 2009, p. 118.
- ↑ Bachvarova 2016, p. 183.
- ↑ Hutter 2003, p. 272.
- ↑ Haas 2015, p. 392.
منابع[ویرایش]
- Bachvarova, Mary R. (2016). From Hittite to Homer. The Anatolian Background of Ancient Greek Epic. Cambridge University Press. doi:10.1017/cbo9781139048736. ISBN 978-1-139-04873-6.
- Beckman, Gary (2005), "Pantheon A. II. Bei den Hethitern · Pantheon A. II. In Hittite tradition", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-12-05
- Beckman, Gary (2016), "Sharrumma", Sharrumma, The Encyclopedia of Ancient History, Wiley, p. 1, doi:10.1002/9781444338386.wbeah30205, ISBN 9781405179355
- George, Andrew R. (2003). The Babylonian Gilgamesh epic: introduction, critical edition and cuneiform texts. Oxford New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-814922-0. OCLC 51668477.
- Haas, Volkert (2015) [1994]. Geschichte der hethitischen Religion. Handbook of Oriental Studies. Section 1: The Near and Middle East (به آلمانی). Brill. ISBN 978-90-04-29394-6. Retrieved 2022-11-29.
- Hawkins, John David (2013). "Gods of Commagene: The Cult of the Stag-God in the inscriptions of Ancoz". Diversity and Standardization. De Gruyter. pp. 65–80. doi:10.1524/9783050057576.65. ISBN 978-3-05-005756-9.
- Hutter, Manfred (2003). "Aspects of Luwian Religion". In Melchert, Craig (ed.). The Luwians. Handbook of Oriental Studies. Section 1 The Near and Middle East. Vol. 68. Leiden: Brill. ISBN 90-474-0214-6. OCLC 995012566.
- Melchert, Harold Craig (2013) [1987]. "PIE velars in Luvian". Studies in Memory of Warren Cowgill (1929-1985). Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 182–204. doi:10.1515/9783110853223.182. ISBN 9783110853223.
- Taracha, Piotr (2009). Religions of Second Millennium Anatolia. Dresdner Beiträge zur Hethitologie. Vol. 27. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3447058858.