پرش به محتوا

آفرشن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آفرشن نام دسته‌ای از سروده‌ها یا ستایش‌نامه‌های مانوی است.[۱]

این واژه در فارسی میانهٔ مانوی āfurišn به معنای ستایش، پرستش، شکرگذاری و دعا، و معادل آن در زبان پارتی āfrīwan است که با مفهومی غیر اصطلاحی و عمومی نیز به کار می‌رود.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • زرشناس، زهره (۱۳۹۴). «آفرشن». دانشنامهٔ ایران. ج. ۴. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۵۰۷. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۴-۱. دریافت‌شده در ۲ سپتامبر ۲۰۱۷.