آسپاگورس یکم ایبری
آسپاگور یکم (گرجی: ასფაგურ I لاتین Aspacures)، از خاندان اشکانیان، از سال ۲۶۵ تا ۲۸۴ پادشاه ایبری (با نام اصلی کارتلی، گرجستان باستان) بود.
بر پایه تواریخ سده‌های میانی گرجی (قرون وسطی)، آسپاگور بیست و سومین یا بیست و پنجمین پادشاه ایبری بود که همراه با ارمنی‌ها در برابر گسترش ایران ساسانی به قفقاز ایستادگی کرد. گمان می‌رود که پادشاهی او برابر با تسلط کوتاه مدت رومیان بر سرزمین‌های تحت فرمان امپراتورهای اورلیان و کاروس بوده باشد. گزارش شده‌است که او در یورش ایرانیان شکست خورده و سپس در تبعید در آلانیا درگذشت. بر اساس تاریخچهٔ زندگی پادشاهان، او در خط دودمان خود آخرین نفر بود، اما ادعا می‌شود که دخترش، آبشورا، با میریان سوم فرزند شاپور یکم ساسانی ازدواج کرده‌است، که پس از او بر تخت پادشاهی نشسته و نخستین پادشاه گرجستانی می‌شود که از مسیحیت حمایت می‌کند.[۱]
منابع[ویرایش]
| پیشین: مهرداد دوم ایبری |
فهرست فرمانروایان گرجستان ۲۶۵–۲۸۴ |
پسین: میریان سوم |
- ↑ Rapp, Stephen H. (2003), Studies In Medieval Georgian Historiography: Early Texts And Eurasian Contexts, p. 293. Peeters Bvba شابک ۹۰−۴۲۹−۱۳۱۸−۵.