آبگیر بهاری
آبگیر بهاری که آبگیر یا برکه موقتی نیز نامیده می‌شود، به آبگیرهای فصلی گفته می‌شود که زیستگاه گیاهان و جانوران مشخصی را فراهم می‌کنند. این آبگیرها به عنوان یک نوع متمایز از تالاب در نظر گرفته می‌شوند که معمولاً بدون ماهی بوده و بنابراین امکان رشد ایمن گونه‌های دوزیستان و حشراتی که قادر به مقاومت در برابر رقابت یا شکار ماهی نیستند را فراهم می‌کند. با یان حال گونه‌های مشخصی از انواع ماهی‌های مدارگانی (مانند برکه‌ماهی‌ها)، به‌طور ویژه با این زیستگاه سازگاری پیدا کرده‌اند.[۱][۲]
آبگیرهای بهاری نوعی تالاب هستند و ممکن است توسط بسیاری از جوامع یا گونه‌های گیاهی از جمله جنگل‌های برگ‌ریز، علفزار، جنگل کاج سکو، استپ درمنه، جنگل بلوط آبی و بوته‌های ساحلی آبدار و دشتی احاطه شده باشند. این آبگیرها از ویژگی‌های آب و هوای مدیترانه‌ای هستند، اما در بسیاری از اکوسیستم‌های دیگر نیز وجود دارند.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ US EPA, OW (2015-04-09). "Vernal Pools". www.epa.gov (به انگلیسی). Retrieved 2023-03-15.
- ↑ R، Mark (۲۰۲۱-۰۶-۰۶). «Vernal Pools: Ephemeral Ecologies». The Common Naturalist (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۵.
- ↑ «Vernal Pools: A Significant Wildlife Habitat (fact sheet), Bur. of Land & Water Quality, Maine Department of Environmental Protection». www.maine.gov. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۵.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vernal pool». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۲۲.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ آبگیر بهاری موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون جغرافیا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |