قصه‌های کردی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قصه‌های کردی بخشی از گنجینه پربار فرهنگ ملی ایران است. قصه‌های کردی شامل دو بخش «سروده» و «غیرسروده» است. بخش سروده را «بیت و باو» (Beyt û baw) یا «بیت» و بخش غیرسروده را، چیروک (čirok) می‌گویند که شمار آنها به صدها می‌رسد. هریک از این قصه‌ها، حاوی پندها و نکته‌های شیرین فراوان است با درونمایه اخلاقی، مذهبی، دلدادگی و حماسی. با وجود رشد سریع رسانه‌های گروهی، هنوز هم در آبادی‌ها و روستاهای دور و نزدیک کردستان قصه‌ها مورد توجه و علاقه فراوان مردم است.

تاکنون خاورشناسانی چند دربارهٔ این قصه‌ها به پژوهش پرداخته و آثاری در این زمینه به نگارش درآورده‌اند، در سال‌های اخیر از سوی پژوهشگران ایرانی کوشش زیادی برای گردآوری قصه‌ها آغاز شده است.

نام قصه‌ها[ویرایش]

معروفترین قصه‌های کردی:

منابع[ویرایش]

نوشتار: قصه‌های کُردی، هاشم سلیمی – پژوهشگر فرهنگ مردم کُرد