جبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جُبّی از شهرهای ایران در ناحیهٔ خوزستان بود که در دروانِ پیش از اسلام، گبان نامیده می‌شد. این شهر به احتمال زیاد، به دلیلِ وقوعِ سیلاب در قرنِ پنجم هجری، از میان رفته‌است. جبی در زمانِ اوجِ رونقِ خود، ۲۷۰ هکتار وسعت داشته، شهری سرسبز و دارایِ معماریِ کوچه باغی بوده‌است.

این شهر در کاوش‌های باستان‌شناسی در سال ۱۳۸۷ از زیر خاک بیرون آمد.

منابع[ویرایش]

«شهرهای گم شده‌ای که بهتر بود پیدا نمی‌شدند». خبرگزاری مهر. ۲ تیر ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲ مهر ۱۳۹۱.