ایستا (طالقان)
منتظران روستایی‌ست در شهرستان طالقان که مردم آن در گذشته مانده‌اند. در این روستا خانم ها اجازه ی خروج از منطقه ی خود ندارند. مردمانی که همه ی زندگی ان ها یک منطقه ی به مساحت کم است. این روستا مرموز ترین روستای ایران است.
وضعیت روستا و مردم آن[ویرایش]
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
در کوچه‌های این روستا اثری از رد پای خودروها دیده نمی‌شود. مردم روستا، زندگی و آداب و رسوم گذشته را همچنان حفظ کرده‌اند. نه تنها شبها پای تلویزیون نمی‌نشینند که به شب‌نشینی هم اعتقادی ندارند. عروسی و عزا ندارند و مراسمی چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و… برای آنان معنا و مفهومی ندارد. مهمان‌نواز هستند اما به شرطی که احدی از زنان قصد ورود به روستای آنان را نداشته باشد. همان‌طور که تا کنون کسی از دنیای بیرون زنان آنان را ندیده‌است. متمول هستند و از طریق فروش زمین‌های پدریشان در تبریز روزگار می‌گذرانند. آنها شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمی‌آیند و هیچ‌گونه خدمات دولتی دریافت نمی‌کنند. آنها بدون آب لوله‌کشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین آلات، وسایل ارتباطی و … زندگی می‌کنند. مردم روستا از پیروان میرزا صادق مجتهد تبریزی هستند که در هر دو حیطه نظر و عمل، بسیار بر طرد مطلق اندیشه تجدد و دستاوردهایش تأکید می‌کرد و تا پایان عمر بر عدم جواز استفاده از ابزار تکنولوژیک و امور جدید و مدرن فتوا می‌داد. به خاطر گفته‌های میرزا که تلویزیون وسیله ای شیطانی و شناسنامه بهانه‌ای برای دانستن اسم زن ها بود درهای روستا برای مدت طولانی بستن.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- توقف زمان در گوشه خاک البرز/ «ایستا» مرموزترین روستای ایران!
- حسین عسگری، روستای ایستا: پژوهشی دربارهٔ اهل توقف در طالقان، تهران: نشر شهید سعید محبی، ۱۳۸۹.
- حسین عسگری، «طایفهٔ عجیب در طالقان»، ماهنامهٔ تصویر ساوجبلاغ، ش ۴۸، دی ۱۳۷۷، ص ۹.
- «درنگی در روستای ایستای طالقان»، ماهنامهٔ اخبار شیعیان، سال ششم، شمارهٔ ۵۷، مرداد ۱۳۸۹، ص. ۳۱.