عقاب صلاح‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Eagle of Saladin»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۴

طرح اصلی "عقاب صلاح الدین " قلعه قاهره، قاهره، مصر

عقاب صلاح الدین (عربی: نسر صلاح الدين) که در مصر به عقاب مصری (عربی: النسر المصري)[۱] و عقاب جمهوری معروف است، یک عقاب هرالدیک است که به عنوان نماد و نشان ملی مصر ، عراق ، فلسطین ، کردستان عراق و شورای انتقالی جنوب یمن جنوبی عمل می کند. از زمان انقلاب مصر در سال 1952 ، عقاب نمادی از مصر و ناسیونالیسم عرب است، به ویژه در کشورهای عربی که از دهه 1950 به بعد دستخوش تغییرات سیاسی ضد امپریالیستی شدند. قبلاً این نماد ملی جمهوری عربی متحده، یمن شمالی، یمن جنوبی و جمهوری عربی لیبی بود.

خاستگاه عقاب

بازسازی استاندارد شخصی صلاح الدین، با نمایش عقاب.

صلاح‌الدین ، اولین سلطان مصر ، با الهام از عقاب باستانی که در معابد مصری از دوره فراعنه به تصویر کشیده شده بود، این حیوان را به عنوان نماد قدرت در نظر گرفت و پرچمی زرد رنگ منقش به عقاب را به عنوان نماد شخصی خود حمل کرد.[۲] ارگ قاهره که در زمان سلطنت صلاح الدین ساخته شده است، یک عقاب بزرگ در دیوار غربی خود دارد که گمان می رود نشان صلاح الدین را نشان می دهد. اولیا چلبی ، کاشف عثمانی، حدس می‌زند که در اصل دو سر بوده است، [۳] عقاب روی دیوار ارگ امروزه بدون سر است. خطوط مسیر روی عقاب با خطوط روی دیوار مطابقت ندارد و نشان می‌دهد که اساساً پس از حکومت صلاح‌الدین، احتمالاً در زمان حکومت محمد علی ، زمانی که قسمت بالایی دیوار بازسازی شد، به مکان کنونی خود منتقل شده است.[۳][۴] نماد عقاب دو سر بر روی سکه های عادل اول ، برادر صلاح الدین که به عنوان سلطان جانشین او شد، استفاده می شد.[۵]

تاریخ مدرن

  در انقلاب مصر در سال 1952 مجددا با تاکیدی ملی گرایی مصری و ناسیونالیسم عربی، این نماد نیز برجسته شد، مورد دوم به ویژه در زمینه درگیری اعراب و اسرائیل پررنگ بود. رهبران انقلاب مصر با ترسیم شباهت‌های مستقیم بین این درگیری و جنگ‌های صلیبی ، تلاش‌های اعلام‌شده خود برای آزادی اعراب را با تلاش‌های صلاح‌الدین قرون وسطایی که به عنوان سلطان مصر، نیروهای عرب را علیه صلیبیون در فلسطین متحد کرده بود، مرتبط کردند. همزمان، دولت انقلابی مصر به رهبری محمد نجیب و جمال عبدالناصر، هر دو از جانبازان جنگ فلسطین، پرچم آزادی عرب را با رنگ‌های قرمز، سفید، سیاه و سبز مرتبط با خلافت راشدین مدینه، خلافت اموی دمشق، خلافت عباسی بغداد و خلافت فاطمیون در خود مصر و قاهره معرفی کردند.آنها عقاب صلاح الدین را در مرکز پرچم قرار دادند که به رنگ طلایی بود. از این پس، هم عقاب صلاح الدین و هم پرچم آزادی عرب به نمادهایی تبدیل شدند که به طور جدایی ناپذیری با مصر جمهوری خواه و به‌صورت گسترده تر به ناسیونالیسم عربی گره خورده است.

هنگامی که مصر در سال 1958 با سوریه متحد شد و جمهوری عربی متحده را تشکیل داد و عقاب صلاح الدین نشان دولت جدید شد، در حالی که پرچم آزادی عرب به عنوان پرچم پایه در نظر گرفته شد.

اگرچه اتحادیه مصر و سوریه در سال 1961 پس از کودتا در سوریه به طور ناگهانی پایان یافت، عقاب نمادی قدرتمند برای کسانی بود که آرزوی اتحاد اعراب را داشتند. پس از سرنگونی سلطنت یمن شمالی در سال 1962، عقاب به نماد ملی جمهوری عربی جدید یمن و سپس جمهوری دموکراتیک خلق یمن در یمن جنوبی در سال 1967 تبدیل شد. به همین ترتیب، انقلاب رمضان عراق در سال 1963 توسط حزب بعث سوسیالیست عرب ، منجر به این شد که عراق عقاب را به عنوان نشان رسمی عراق انتخاب کند. برعکس، جمهوری عربی لیبی عقاب را در سال 1969 پذیرفت، با این حال، بعدها با شاهین قریش جایگزین شد، زمانی که لیبی، همراه با مصر و سوریه، فدراسیون جمهوری‌های عربی را در سال 1972 تأسیس کرد.[۶]

دولت فلسطین جدیدترین دولتی بود که عقاب صلاح الدین را پذیرفت و پس از اعلام رسمیت خود در سال 1988 این کار را انجام داد.

نشان های ملی فعلی با استفاده از عقاب صلاح الدین

همچنین ببینید

منابع

  1. Smith, Whitney (1975). Flags Through the Ages and Across the World. Maidenhead: McGraw-Hill. ISBN 0-07-059093-1.
  2. Hathaway, Jane (2003). A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen. State University of New York Press. p. 96–7. ISBN 9780791458839.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Rabbat, Nasser O. (1995). The Citadel of Cairo: A New Interpretation of Royal Mameluk Architecture. p. 24. ISBN 9789004101241.
  4. Smith, Whitney (1985). "New Flags". The Flag Bulletin. 24: 44., citing Meyer, L. A. (1933). Saracenic Heraldry. Oxford: Clarendon. p. 195.
  5. Ebers, Georg (1878). "Egypt: Descriptive, Historical, and Picturesque, Volume I". Ebers, Georg. "Egypt: Descriptive, Historical, and Picturesque." Volume 1. Cassell & Company, Limited: New York, 1878. P 242. New York: Cassell & Company LTD: 242.
  6. Baram, Amatzia (1991). Culture, History and Ideology in the Formation of Ba'thist Iraq,1968-89. Palgrave Macmillan UK. p. 151, note 15. ISBN 978-1-349-21243-9.

لینک های خارجی