کنترل درک شده: تفاوت میان نسخه‌ها
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Perceived control» |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۷
در روانشناسی ، کنترل درک شده یک شخص ( PC ) درجه ای است که آنها بر این باور هستند که بر روی خود و مکان، افراد، اشیا، احساسات و فعالیت های پیرامون خود کنترل دارند. دو بعد مهم وجود دارد: (1) اینکه هدف کنترل در گذشته است یا آینده و (2) اینکه آیا هدف کنترل یک نتیجه ، رفتار یا فرآیند است . [۱]
تاریخ
انقلاب شناختی که در حدود دهه 1940 تکمیل شد، به طور قابل توجهی روانشناسی را تغییر داد. دانشمندان تحت تأثیر ایده‌های پاولوف و سایر فیزیولوژیست‌ها [۲] ، علاقه خود را به سمت اشیائ قابل مشاهده معطوف کردند. به دور از ذهنیت، بررسی عینی رفتار قابل اعتماد و قابل تخصیص شد. این انقلاب به توسعه زمینه های مطالعه کنترل ادراک شده کمک کرد. هدف جویی و انگیزه انسانی در بسیاری از نظریه ها اهمیت یافت. در سال 1959، رابرت دبلیو وایت تئوری "انگیزه اثربخشی" را ارائه کرد که در آن انگیزه انسان برای کنترل از طریق نیاز ذاتی به توانایی در اداره یک موقعیت و به دست آوردن کنترل بر محیط توضیح داده می شود.
در سال 1966، جولیان روتر "انتظارات تعمیم یافته برای کنترل داخلی در مقابل کنترل خارجی تقویت" را منتشر کرد که در آن برای اولین بار از اصطلاح "کنترل درک شده" استفاده شد. کار او بر چندین رشته از جمله روانشناسی، جامعه شناسی، اقتصاد و مراقبت های بهداشتی تأثیر گذاشت. پس از انتشار او، کار علمی در مورد مفهوم کنترل داخلی ادراک شده او عمدتاً به دو شاخه متفاوت بود. یکی معتقد بود که کنترل درک شده یک ویژگی شخصیتی ثابت است و بنابراین به مفاهیمی مانند خودکارآمدی و شایستگی اشاره می کند، دیگری در مورد کنترل درک شده به عنوان یک فرآیند شناختی صحبت می کند که تحت تأثیر سرنخ های محیطی است که می تواند به طور سیستماتیک دستکاری شود. این به مفاهیمی مانند توهم کنترل ، درماندگی آموخته شده و ذهن آگاهی مربوط می شود.
مجموعه‌ای از مطالعات از این فرضیه حمایت می‌کنند که فردی که اعتقاد قوی دارد که می‌تواند سرنوشت خود را کنترل کند، احتمالاً نسبت به جنبه‌هایی از محیط که اطلاعات مفیدی را برای رفتار آینده‌اش ارائه می‌کند، هوشیار است. ب) اقداماتی را برای بهبود شرایط محیطی خود انجام دهد. (ج) برای مهارت یا دستیابی به تقویت‌ها ارزش بیشتری قائل باشد و به طور کلی بیشتر به توانایی‌ها، به‌ویژه شکست‌هایش اهمیت دهد. و (د) در برابر تلاش‌های ظریف برای تأثیرگذاری بر او مقاومت نشان دهید.» Rotter 1966 [۳]
از این منظر، کنترل درک شده را می توان به عنوان یک ویژگی شخصیتی یا یک پردازش شناختی در نظر گرفت که در هر صورت عملکرد و بقا را افزایش می دهد.
منابع
- ↑ A. Wallston, Kenneth; Strudler Wallston, Barbara; Smith, Shelton; J. Dobbins, Carolyn (March 1987). "Perceived Control and Health". Current Psychology. 6 (1): 5–25. doi:10.1007/BF02686633.
- ↑ Miller, George (March 2003). "The cognitive revolution: a historical perspective" (PDF). Trends in Cognitive Sciences. 7 (3): 141–144. doi:10.1016/S1364-6613(03)00029-9. PMID 12639696.
- ↑ Rotter, J.B. (1966). "Generalized expectances for internal versus external locus of control". Psychological Monographs. 80. doi:10.1037/h0092976.