مسئله دور–نزدیک: تفاوت میان نسخه‌ها
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Near–far problem» |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۹
مسئله دور-نزدیک یا مسئله شنوایی‌پذیری اثر سیگنال قوی از یک منبعِ سیگنال نزدیک است که به دلیل تداخل کانال مجاور، تداخل هم‌کانال ، اعوجاج ، اثر گیراندازی ، محدودیت دامنه پویا ، یا موارد مشابه، شنیدن سیگنال ضعیف‌تر از یک منبع دیگر را برای گیرنده سخت می کند . چنین وضعیتی در سیستم های ارتباطی بی سیم ، به ویژه CDMA معمول است. در برخی از روش‌های تداخل عمدی سیگنال، مسئله دور-نزدیک از مشکل نزدیک برای ایجاد اختلال در مخابرات «تداخل عمدی» استفاده می شود.
شباهت‌ها
یک گیرنده و دو فرستنده را در نظر بگیرید ، یکی نزدیک به گیرنده ، دیگری دور است. اگر هر دو فرستنده به طور همزمان و با توان‌های برابر مخابره کنند ، سپس به دلیل قانون مربع معكوس ، گیرنده توان بیشتری از فرستنده نزدیك دریافت می كند. از آنجا که سیگنال مخابره، نویز دیگری است ، نسبت سیگنال به نویز (SNR) برای فرستنده دورتر بسیار کمتر است. این موضوع درک فرستنده دورتر را دشوارتر می کند ، اگر نه غیرممکن. به طور خلاصه ، مسئله دور-نزدیک آشکارسازی یا فیلترکردن یک سیگنال ضعیف در میان سیگنال‌های قوی‌تر است [۱] .
همچنین ببینید
منابع
- ↑ Goiser, Alois M. J. (1998). Handbuch der Spread-Spectrum Technik (1 ed.). Vienna: Springer-Verlag. p. 120–121. doi:10.1007/978-3-7091-6818-9. ISBN 978-3-7091-7413-5.